Karel

Hemings rímur — 3. ríma

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Formáli

Þriðja vín um þorna Lín
þýðri vilda ég færa.
Óðurinn breyttur orðum skreyttur,
enn ef hlýðir kæra.

Skoða...

2.
Formáli

Sagt var næst, að sveitin glæst
sat hjá stilli þýðum;
Hemingur skal fyrir hilmis tal
hreysti sýna lýðum.

Skoða...

3.
Ríman

Út á grund um eina stund
allir frá ég, að ganga
skatnar þeir, er skóku geir
og skemmtan vilja fanga.

Skoða...

4.
Ríman

Sjóli lætur seggi mætur
setja spjótið skæra
að oddi niður, en buðlung biður
boga sinn þangað færa.

Skoða...

5.
Ríman

Bogann hann dró, en bráðla fló
burt af kólgu randa;
í skaptið kemur, og skeytið nemur
skjöldungs rétt að standa.

Skoða...

6.
Ríman

Hemingur skaut og hreysti naut
herðir blárra ríta;
fífan hátt með fjaðra mátt
flaug svo að ei má líta.

Skoða...

7.
Ríman

Í lofti snýst og lengi býst,
listar trúi ég, að neyti;
í strenglag kemur og standa nemur
á stillis fyrra skeyti.

Skoða...

8.
Ríman

Skaptið þrífur sjóli svífur
sinni styrkri hendi;
langt og hátt með listar mátt
lofðung frá ég, að sendi.

Skoða...

9.
Ríman

Hemingur þá, sem hermi ég frá,
með hörðum sára broddi
skýtur fram, svo falurinn nam
fyrra spjóts að oddi.

Skoða...

10.
Ríman

Benja tein hinn bjarta flein
beint með afli snjöllu
fylkir skaut, og frægðar naut,
fram yfir spjóti öllu.

Skoða...

11.
Ríman

„Réð ég sjálfur, randa álfur!“
rjóður talaði skeyta;
„þessi mennt er milding hent,
munum við ekki þreyta“.

Skoða...

12.
Ríman

Sjóli mildur, svinnur og gildur
sveigi ansar spjóta;
„Haf einörð viður“, að buðlung biður,
„og bila nú ekki að skjóta.“

Skoða...

13.
Ríman

„Fari, sem má,“ kvað þegninn þá
og þrífur spjótið langa;
fram yfir mál hið fagra stál
frá ég, hann lætur ganga.

Skoða...

14.
Ríman

Lítinn kníf að lofðung þrífur,
letrin þannig greina;
öðling tekur og oddinn rekur
í eiki hríslu eina.

Skoða...

15.
Ríman

Stinna ör við sterkan hör
stillir gerir að skilja;
í skaptið mjó að fífan fló,
fór það kóngs að vilja.

Skoða...

16.
Ríman

Stála heggur á strenginn leggur
stinna pílu og langa;
skýtur fast, svo skaptið brast,
skall í hörðum tanga.

Skoða...

17.
Ríman

„Lengra frá“, segir lofðung þá,
lestir hrannar grjóta,
„göngum við með góðan sið
og gerum til máls að skjóta.“

Skoða...

18.
Ríman

Rekkar sjá, að ræsir þá
er reiðuglegur í bragði;
hvassa ör tók hetjan snör
og hratt á strenginn lagði.

Skoða...

19.
Ríman

Bogann á bast hann bendir fast
brjótur Iðju landa;
í mjóvum kvist með mennt og list
milding lætur standa.

Skoða...

20.
Ríman

Örvar tekur sá áður er sekur
eyðir blárra ríta;
skjöldung sér og skeytið tér;
þau skinu sem gull að líta.

Skoða...

21.
Ríman

„Skartsmaður“, kvað skjöldung glaður,
„skil ég, að þú mátt heita;
skeyti þín eru furðu fín
og fáguð Draupnis sveita.

Skoða...

22.
Ríman

Ansar þá, sem ég vil tjá,
eyðir nöðru palla:
„Gerði ég fár“, segir garpurinn knár,
„gefnar eru mér allar.“

Skoða...

23.
Ríman

Skjalda bör að skýtur ör
skjótt af mikilli bræði;
garpsins skot í gegnum hnot
grimmlega frá ég, að stæði.

Skoða...

24.
Ríman

Hælir þá, er þetta sá,
þengils hirð hin fljóta;
frægðar verk, kvað ferðin sterk,
fáir munu eftir skjóta.

Skoða...

25.
Ríman

Skjöldung biður, að skjalda viður
skjóti að vilja sínum
„hnotina burt með heiður og kurt
úr höfði á bróður þínum.“

Skoða...

26.
Ríman

„Eigi nær að viljum vér“,
kvað veitir fofnis palla,
„gangi nú, sem greinir þú,
því gerast má þetta varla.“

Skoða...

27.
Ríman

„Ef missir hnot fyrir mennta þrot,
malma Þór hinn fljóti!
dapur að þér“, að dögling tér,
„dauðinn kemur í móti.“

Skoða...

28.
Ríman

„Lífi ræður lofðung skæður“,
lestir svaraði spjóta,
„búumst ég ei í brodda þey
bróður minn að skjóta.“

Skoða...

29.
Ríman

Svaraði Björn, er sæmd var gjörn,
seggsins máli fínu:
„boðið er hér, að bragna hver
bjargi lífi sínu.“

Skoða...

30.
Ríman

Hemingjur spyr, hvort halurinn kyrr
hraustur muni standa;
„satt er það“, að seggurinn kvað
og segir, að ei mun granda.

Skoða...

31.
Ríman

„Stillir sá hér stendur hjá“,
stýfir talaði ríta,
„hann mun sér, að hyggjum vér,
helst í þessu hlíta“.

Skoða...

32.
Ríman

„Ég stend þá hér“, að stillir tér,
stýfir blárra randa;
Oddi býður buðlung þýður
Birni næst að standa.

Skoða...

33.
Ríman

„Ábyrgð hér með öllu þér,
öðling! fel ég á þessu“;
í burtu snýr frá buðlung skýr
brjótur unda skessu.

Skoða...

34.
Ríman

„Vitnis mér“, kvað vella grér,
„vil ég til Jesú leita;
ekki mein af unda tein
ég vil Birni veita.“

Skoða...

35.
Ríman

Hemingur skaut og hreysti naut
herðir nöðru stétta;
undir hnot kom afreks skot
svo ofan varð hún að detta.

Skoða...

36.
Ríman

Um hvirfil rann, en hreysti mann
hvergi, trúi ég, að lerki;
í Óðins kvon úr ýta sjón
oddurinn gekk hinn sterki.

Skoða...

37.
Ríman

Ræsir dýr að rekknum snýr,
rétt nam Odd að frétta:
„hvar kom á“, segir hilmir þá,
„herm mér slíkt af létta.“

Skoða...

38.
Ríman

Andsvör skjót gaf öðling mót
auðar lundurinn svinni:
„Trú þú þá og treyst þar á,
tiggi! frásögn minni.

Skoða...

39.
Ríman

Hlýtur sá að herma frá,
hvar sem höldar þræta,
ég vissa gerst, ég var þar næst“,
kvað veitir fofnis stræta.

Skoða...

40.
Ríman

„Beint var hætt en brögðum gætt,
brögnum trúi ég svo þekki;
undir mál kom hið mjóva stál
en manninn sakaði ekki“.

Skoða...

41.
Ríman

„Mér virðist ei og veit ég nei
vera að frásögn þinni;
„skulum vér hér“, að skjöldung tér,
„skotunum linna að sinni“.

Skoða...

42.
Ríman

Frá ég þá heim með fylki þeim
fyrða ganga snjalla;
líður nótt, en listug drótt
lofðungs klæðist árla.

Skoða...

43.
Ríman

Drykkjuborð er dögling gjörð,
drengir klæðast stáli;
Áslák þá, sem ég vil tjá,
öðling finnur að máli.

Skoða...

44.
Ríman

„Búin skeið um birtings heið,
ef buðlung vill hinn þýði
sigla heim um saltan geim
sæmdar fullur og prýði.“

Skoða...

45.
Ríman

„Sit ég í dag með sæmdar plag
hjá sveigi vænna geira“.
Kappinn dýr frá kóngi snýr,
kostnað hlýtur að meira.

Skoða...

46.
Ríman

Vopnum prýdd og voðum skrýdd
er vísis þjóðin leika;
fylkis blíður flokkurinn stríður
fram að sjánum reika.

Skoða...

47.
Ríman

Halldór finnur fylkir svinnur,
fleina sagði lundi:
„hyggi þér“, að hilmir tér,
„Heming að vinna á sundi.“

Skoða...

48.
Ríman

„Ætlan sjá mun eigi tjá,
eyðir dýnu linna!
brögnum hér, þó bæri af mér,
bauga Týr að vinna“.

Skoða...

49.
Ríman

Kóngi hjá var kappi sjá,
kveð ég hann Böðvar heita,
Eldjárns niður að buðlung biður
beint við Heming að þreyta.

Skoða...

50.
Ríman

„Þó hefða ég hér“, að halurinn tér,
„íþrótt hverja og eina,
vilda ég þann hinn væna mann
víst í engu meina“.

Skoða...

51.
Ríman

Nikulás finnur niflung svinnur,
nú vill sundsins beiða;
siklings mágur seggjum bágur
sagðist vera til reiða.

Skoða...

52.
Ríman

„Vilda ég hér“, að Hemingur tér,
„helst við þennan þreyta“.
Klæðum niður, sem kóngurinn biður,
kastar rjóður skeyta.

Skoða...

53.
Ríman

Fyrðar út á fiska lút
fara nú burt af sandi;
dögling stendur dygðum vendur
og drengir eftir á landi.

Skoða...

54.
Ríman

Nikulás spyr, hvort nú vill fyrr
njótur bjartra fleina
fremja kaf um fiska haf
eða framlangt sundið reyna.

Skoða...

55.
Ríman

„Kostur þá mun kafinu á,
kljúfur odda messu!
það hefur mig áður“, segir halurinn bráður,
hneykt á sundi þessu.“

Skoða...

56.
Ríman

Langa stund á laxa grund
lögðust meiðir skjalda;
Nikulás biður, nadda viður
nú skuli aftur halda.

Skoða...

57.
Ríman

Svaraði þann er sæmdir vann
sveigir stálsins hvíta:
„Fylkis mágur furðu bágur!
framar á muntu líta“.

Skoða...

58.
Ríman

Kappar þá um kaldan sjá
knýja nú sundið langa;
hinum tók heldur, hvað sem veldur,
harla seint að ganga.

Skoða...

59.
Ríman

Kallar þann hinn móði mann
á mýgi Óðins tjalda:
„Röskur drengur! Ráð ei lengur
rétt framleiðis halda.

Skoða...

60.
Ríman

Svaraði þann er sigurinn vann:
„Þér sýnist þetta ei vandi;
ég ætla nú, að enn munir þú
einfær upp að landi.“

Skoða...

61.
Ríman

„Hætti ég það“, að þegninn kvað,
og þá vill aftur halda;
fram sem áður furðu bráður
fór þó meiðir skjalda.

Skoða...

62.
Ríman

Sá fór aftur sigur er skaptur
seima viður hinn strangi;
fréttir þann hinn fríða mann
fljótt, hve sundið gangi.

Skoða...

63.
Ríman

„Það mun þér“, að þegninn tér,
„þykja lítill sviptir,
fara mun fróður fleina rjóður,
frá ég, þig engu skiptir.“

Skoða...

64.
Ríman

„Maklegur þess“, kvað mýgir skers
„máttu frá mér kallast;
fylgjumst að, því finn ég það
fast vill á þig hallast“.

Skoða...

65.
Ríman

„Ég ætla best með engan frest
eigi slíku að neita“.
„Haltu þá mér herðar á
enn ég skal sundið þreyta.“

Skoða...

66.
Ríman

Að landi fer sá listir ber
með lofðungs manninn stranga;
svo var móður málma rjóður,
hann mátti varla ganga.

Skoða...

67.
Ríman

Hemingur víkur hetjum líkur
hratt að hávum steini;
seima viður settist niður;
satt er það er ég greini.

Skoða...

68.
Ríman

Nikulás þá, sem nú skal tjá,
niflung finnur og drengi:
„birtu mér“, að buðlung tér,
„beint, hve sundið gengi.“

Skoða...

69.
Ríman

„Darra álfur! dögling sjálfur
ef drengurinn væri ei betri,
mundi ég fátt af mínum mátt
milding skýra á letri.“

Skoða...

70.
Ríman

Ræsir verður reiði herður
hratt af mikilli bræði;
öðling þá, sem ég vil tjá,
af sér leggur klæði.

Skoða...

71.
Ríman

Áslákur gekk að ungum rekk
og ætlar þessu að eyða:
„forðast þú, því finn ég nú,
að fylkir vill þig deyða.

Skoða...

72.
Ríman

Skammt er hér“, kvað skjalda grér,
„í skóg í burt að herða;
máttu þar“, kvað maðurinn snar,
„fyrir milding geymdur verða“.

Skoða...

73.
Ríman

Andsvör skjót og furðu fljót
frá ég, að halurinn fengi:
„Fleina grér, að feigur er,
forða má honum engi.

Skoða...

74.
Ríman

Svo má þann hinn svinna mann
seggja engi kefja,
krankan dauð né kvalanna nauð,
ef Kristur vill upp hefja“.

Skoða...

75.
Niðurlag

Fleina álfur og fylkir sjálfur
fara nú burt af landi.
Mærðar smíð í minnis hlíð
mál er rétt að standi.

Skoða...

Hemings rímur, 3. ríma

næsta ríma >>