Karel

Háttatal — 15. ríma

— Sveinbjörn Beinteinsson

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

321.
Ríman

Hrífa mig úr heimahögum hrjósturfjöllin,
ég er orðin eins og tröllin,
uni lítt við byggðasköllin.

Skoða...

322.
Ríman

Dunar, funar borgin breið í björtum ljóma,
þar má greina ýmsa óma
ástarsöng og reiðihljóma.

Skoða...

323.
Ríman

Var ég þar og fögnuð fann í flokki glöðum,
átti þátt í ærslum hröðum
ungir sungu á gáskastöðum.

Skoða...

324.
Ríman

Brátt mér þóttu fögru fjöllin fjarri vera
jarðarveldi jökla og hvera,
jarðar grass og hraunið bera.

Skoða...

325.
Ríman

Þangað gengið því ég hef á þessum degi,
heims og glaums af galsavegi,
gleðiráðin þýddist eigi.

Skoða...

326.
Ríman

Hér á frelsið fósturland á friðarsviði.
Burt frá torgsins ös og iði
einn ég geng ---- og vélarkliði.

Skoða...

327.
Ríman

Þó að yrði andinn svalur ofan brúna
leitar hyggjan lúna núna
langt frá grænum búnað túna.

Skoða...

328.
Ríman

Kýs ég um, því kostaheima kenni tvenna.
Ofar hyggst ég enn að nenna,
eigi fer við menn að senna.

Skoða...

329.
Ríman

Neyta vildu virðar gildu vopna báðir,
saman gengu fimi fjáðir,
fullar ætla að reyna dáðir.

Skoða...

330.
Ríman

Öxar þungar ófrið sungu yfir hausa,
stríði þrungið stef tók rausa
stálatungan blíðulausa.

Skoða...

331.
Ríman

Hvor að ynni erju þessa engir sáu.
Djarft og ótt hjá drengjum knáu
dansa vopnin lengi gráu.

Skoða...

332.
Ríman

Öllum þótti frekleg furða fimi tveggja.
Heljarþrótt og hugdirfð beggja
hlýtur drótt að jöfnu leggja.

Skoða...

333.
Ríman

Stríðs á slóð var hávært hljóð í hrafnajóði,
sylg af blóði borginmóði
bjóst við góðum, nef svo sjóði.

Skoða...

334.
Ríman

Sáu varla vopnaskilin virðar þegar
umráðendur hreystihugar
hjuggust á, því snilldin dugar.

Skoða...

335.
Ríman

Hlynur þreytir harkamanninn höggvaþungur,
raunin hörð og háskafengur
honum gefst, því knár er drengur.

Skoða...

336.
Ríman

Stigamaður mælti þá í meginvanda:
„Hættum stríði, hetjan reynda
hlýt ég prýðiskjöldinn steinda.“

Skoða...

337.
Ríman

Hlynur gegnir: „Hef ég síst í hug að láta
vopn og sæmdir hér af hendi,
heldur berst ég lífs að endi.“

Skoða...

338.
Ríman

Segir hinn: „Við sátt og kynni saman bindum,
látum allar erjur niður
okkar falla, batni siður.“

Skoða...

339.
Ríman

Hlynur segir: „Seint ég treysti svarramenni,
sáttavegir sundur greinast,
sumir eigi tryggir reynast.

Skoða...

340.
Ríman

Gullið oft á gapaleiðir ginnir skata
þaðan liggja þröngir stigir
þessa vegi fáir rata.

Skoða...

341.
Ríman

Því vil ég til þrautar okkar þrekdáð reyna.
Gef ég eigi gripi mína
greitt af höndum frjálsum neina.“

Skoða...

342.
Ríman

Mælti hinn: „Ég hals að sinni hlífi lífi,
nú er liðs með nýtum grúa
níðinglegt við einn að stríða.“

Skoða...

343.
Ríman

Burt á fákum fótaskjótum fara snarir.
---- Finnur Hlynur hópinn vina.
Hermir rétt um atvik þetta.

Skoða...

344.
Ríman

Héðinn kveður happ að slapp þar halur valinn,
„stríð hér víða vekur þrekinn
verkaherkinn Rauður sterki.

Skoða...

345.
Ríman

Veit ég engan vaskan dreng sem varist fengi,
Rauð, því greitt af görpum dauðum
gekk sá rekkur ekki þekkur.“

Skoða...

Háttatal, 15. ríma

næsta ríma >>