Karel

Háttatal — 10. ríma

— Sveinbjörn Beinteinsson

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

221.
Ríman

Íslands þjóð, sem átt að geyma
erfðagripi fagra málsins,
vilti þeirra gildi gleyma,
glata þeim á vegum prjálsins?

Skoða...

222.
Ríman

Sérðu ekki að sjóðir dýrir
sóast fyrir ónýtt glingur
þannig blekkjast þroskarýrir,
þegar fagurgalinn syngur.

Skoða...

223.
Ríman

Máls og sagna meginþættir
margir sundur brostnir lágu.
Fræði þagna. Frónskar ættir
fánýtt stundargaman þágu.

Skoða...

224.
Ríman

Viltu þínum ljóðalögum
lengur sýna enga hlynning,
eða týna öldnum brögum
öll svo dvíni þeirra minning?

Skoða...

225.
Ríman

Fest í minni, skráð á skinni
skatnar svinnir fræðin hafa.
Enn skal sinna orða kynni,
aldrei linni þessi krafa.

Skoða...

226.
Ríman

Meðan kyljur þungar þylja,
þeysibylji loftsins hylja,
hugir yljast innan þilja,
ef þeir viljans rúnir skilja.

Skoða...

227.
Ríman

Runnu lengi skarpt á skíðum
skatnar tveir í fjallahlíðum
eftir fönnum firna víðum
færðum saman storms í hríðum.

Skoða...

228.
Ríman

Langsótt fannst þeim leiðin eigi
létt þeir fóru greiða vegi
byljum slegna breiða teigi
bárust um á heiðum degi.

Skoða...

229.
Ríman

Knáir, engum lúðir lúa,
líta Efstubungu hvíta.
Þá skal Úlfur aftur snúa.
Ýtar daginn þurftu að nýta.

Skoða...

230.
Ríman

Innir Hlynur: „Okkar kynni
ættu að festa vinahættir
minnumst þess að mörgu sinni
mættu hjálpar slíkir þættir.“

Skoða...

231.
Ríman

„Vil ég eigi“, Úlfur segir,
„okkar vinskap láta dvína
kýs ég feginn að þú eigir
unga Hildi systur mína.

Skoða...

232.
Ríman

Faðir minn þó svo að sinni
svari þinni bón með háði,
stríðni ein mun eflaust reynast
orðagreinin sem hann tjáði.

Skoða...

233.
Ríman

Okkar minnumst hlýrra heita,
heilir finnumst öðru sinni,
frægðarvinnan þegna þreyta
þróttarsvinna eflaust kynni.“

Skoða...

234.
Ríman

Seggir greiðir sínar leiðir
síðan runnu í bezta færi,
heimakynni fýsti að finna
fyr en myrkur komið væri.

Skoða...

235.
Ríman

Hlynur skyldu vinna vildi,
varð að bjarga fengnum arði
frosinn hrein úr hellis leyni
harður ber að föðurgarði.

Skoða...

236.
Ríman

Þegar hélt að hlýjum rönnum
hugarglaður undir kveldið,
rekk, sem lengi fór á fönnum,
fagnað var af heimamönnum.

Skoða...

237.
Ríman

Þykir nær úr helju hrifinn
hugumkær og vinsæll drengur.
Ungur hlær við hlaðskafl drifinn
hlaupafær og langt að svifinn.

Skoða...

238.
Ríman

Einatt var til voða farið
veiðiskeið á eyðileiðum
klaka skarað kófi barið
kveifum þar er landið varið.

Skoða...

239.
Ríman

Veiðifengur vel er þeginn
var nú enginn harmi sleginn
frið og hvíld í heimagriðum
hlýtur drengur næsta feginn.

Skoða...

240.
Ríman

Seggur margt um sínar ferðir
sagði og líka ráðagerðir
um þá för sem halir hygðust
hefja er Vetri tökin brygðust.

Skoða...

Háttatal, 10. ríma

næsta ríma >>