Karel

Króka-Refs rímur, samlestur við AM 146 a 8vo (F²)

7. ríma

— Óþekktur höfundur

Grundvallartexti

AM 146 a 8vo (F²)

1.
Formáli

Austra skeið með árum tveim
út mun verða hrundið
hana skal flytja fram á geim
farkost hef ég bundið.

Óskráð

2.
Formáli

Birta verður bragarins smíð
brúðunum nú til handa
svinna gleðja silki hlíð
svo má ekki standa.

Óskráð

3.
Formáli

Sörli bar svo sára hryggð
fyrir silki lindi bjarta
dárleg var sú dauðans styggð
drengurinn sprakk í hjarta.

Óskráð

4.
Formáli

Dávíð fékk af Bersabe
beiska sorg og stranga
margan kann það mann að ske
fyrir menja lindi spanga.

Óskráð

5.
Formáli

Hringur og Tryggvi hjuggu stál
hlaust það allt af fljóði
Salamón hreppti sorgar tál
af siklings dýru jóði.

Óskráð

6.
Formáli

Lúciana ljós og rjóð
leit hann Bæring fríða
kappa þeim lét kurteist fljóð
kasta í forsinn stríða.

Óskráð

7.
Ríman

Upp skal festa orða vef
enn í þessu sinni
segjum heldur um segginn Ref
Suðrar lítið minni.

Óskráð

8.
Ríman

Hvarf ég frá þar rekkurinn Refur
réðst í burt frá þegnum
listar maðurinn lukku hefur
hann lagði Bárð í gegnum.

Óskráð

9.
Ríman

Skildist hann við skjalda meið
skömm var þeirra glíma
suður til Noregs sigldi leið
seggur í þennan tíma.

Óskráð

10.
Ríman

Að ey kemur sá jafnan stendur
í afreks látum sönnum
nú er hann síðan Narfi kenndur
af nokkurum dugandi mönnum.

Óskráð

11.
Ríman

Við Björgvin kemur hann báru hrönn
sá brögðum margan vafði
Skinna vöru og skæra tönn
á skipinu sínu hafði.

Óskráð

12.
Ríman

Litla skemmu leigði þar
listar maðurinn frómi
hamingju alla halurinn bar
heldur slíkum sómi.

Óskráð

13.
Ríman

Kufli einum kvittur sorg
kappinn yfir sig vendi
lengi gekk fyrir lýði um torg
með lítið spjót í hendi.

Óskráð

14.
Ríman

Geta skal þess að Grani hét einn
geira viður með stilli
til óspektar var ekki seinn
ills var skammt á milli.

Óskráð

15.
Ríman

Þessi hinn fríði þorna lundur
þóttist mikill með æði
bar því jafnan brodda þundur
blóðrauð skarlats klæði.

Óskráð

16.
Ríman

Marga blekkti hann menja Lín
mörgum skapraun gerði
hefndi engi halurinn sín
á horskum fleina njörði.

Óskráð

17.
Ríman

Næsta gekk það nógu ríkt
niflungs valdið sterka
svo búið höfðu seggir slíkt
hvað seggurinn tók til verka.

Óskráð

18.
Ríman

Hugsar um það hverja stund
hreytir nöðru palla
skýra að tæla skarlats grund
Skálp-Grana má kalla.

Óskráð

19.
Ríman

Bræðrum sagði beint með grein
bóndi af öllum sanni
Helga skyldi aldrei ein
eftir vera í ranni.

Óskráð

20.
Ríman

Sjóli lætur setja þing
af sínum eigin vanda
margur kom þar maður í hring
mest til beggja handa.

Óskráð

21.
Ríman

Ræsir lætur reisa dóm
rétt á miðju stræti
safnast þangað sveitin fróm
saga mun auka kæti.

Óskráð

22.
Ríman

Fýsir Björn að fara á mót
við falda skilst hann Þrúði
ein var eftir ágæt snót
og engi maður hjá brúði.

Óskráð

23.
Ríman

Narfi þekkir nýtan Björn
er nú vill þangað sveima
spurði kempan spektar gjörn
hver sprundið geymdi heima.

Óskráð

24.
Ríman

Þegninn frá ég að þetta tér
þýðum örva spenni
sagði Björn að engi er
eftir þá hjá henni.

Óskráð

25.
Ríman

Grani kom inn í glæstan rann
gullhlaðs skorð að finna
þorngrund hitti þessi mann
það mun verða inna.

Óskráð

26.
Ríman

Kveðst hann vilja konu sér fá
og kléna skikkju hafði
við vitra talar hann veiga Ná
og vífið þessa krafði.

Óskráð

27.
Ríman

Seggurinn frá ég að svaraði þungt
samið er slíkt í spjalli
varla mætti vífið ungt
vera hjá gömlum kalli.

Óskráð

28.
Ríman

Sjálfráð skal ég kvað seima hrund
svo fyrir hverjum manni
forðast máttu fleina lund
og fara í burt af ranni.

Óskráð

29.
Ríman

Grani kveðst ætla að grípa frú
get ég hann bíði ei lengi
þrífur fast um þorna brú
þá var nærri engi.

Óskráð

30.
Ríman

Skundar Narfi skemmu til
skjótt í þessu sinni
fór að hitta falda Bil
frægðar maðurinn svinni.

Óskráð

31.
Ríman

Skuggann lítur skjalda lundur
skjótt af rekknum djarfa
saman mun hittast seggja fundur
sætan greip um Narfa.

Óskráð

32.
Ríman

Lát hann fara kvað listugt víf
og leita undan pínu
allt er heilt á enda er kíf
engu spillti hann þínu.

Óskráð

33.
Ríman

Auðar lindi hann af sér sleit
ei þarf rekk að mana
hvergi frá ég hann hopar um reit
og hefur sig eftir Grana.

Óskráð

34.
Ríman

Kappinn eggjar kjóla meið
karskur í öllum greinum
hvort er rekkurinn ragur á skeið
hann rennur undan einum.

Óskráð

35.
Ríman

Ef þú vegur með vopni að mér
kvað veitir gulls hins rauða
Haraldur kóngur hefnir þér
hljóta munt þú dauða.

Óskráð

36.
Ríman

Bústu við kvað brjótur stáls
beint í þennan tíma
við skulum skjóta skýrt til máls
kvað skelfir ægis bríma.

Óskráð

37.
Ríman

Garpar tóku að geysa stríð
og gengu saman að móti
þannig lyktar laufa hríð
leggur Refur með spjóti.

Óskráð

38.
Ríman

Vill hann ekki myrða mann
mektar drengur í hljóði
gekk til kóngs og kvaddi hann
kappinn þessi hinn fróði.

Óskráð

39.
Ríman

Hreysti maður í hróðri tér
heiður má ekki þverra
við höfum orðið saupsáttir
við Sverðhús-Grani minn herra.

Óskráð

40.
Ríman

Fjallskerðingu færðist hann
að fríðri lindi bauga
stórkeraldaða ég stoltar mann
strábeygis um auga.

Óskráð

41.
Ríman

Verður ei fátt til visku plags
vaxa nógar dáðir
langhúsuðum við lengi dags
listar maðurinn báðir.

Óskráð

42.
Ríman

Hreiðurballaða ég hjörva njót
kvað herðir nörðu stétta
en hann setti marghross mót
megi þér ráða þetta.

Óskráð

43.
Ríman

Fagurröggvaða ég fríðan segg
frá ég hann það til lagði
en hann tók þá skipsins skegg
svo skjótt á augabragði.

Óskráð

44.
Ríman

Lynghnappaða ég laufa meið
við langan garð og víðan
vandi er engi vísi leið
virkta ég yfir hann síðan.

Óskráð

45.
Ríman

Bóndinn ekki blíður við stóð
burtu lét hann strjúka
hlunna björn á humra slóð
svo höldum þótti rjúka.

Óskráð

46.
Ríman

Af Haraldi kóngi hermt er fyrst
hann er staddur á þingi
sjóli dæmdi sína lyst
hann situr í garpa hringi.

Óskráð

47.
Ríman

Talar við sína trausta menn
tel ég kónginn bráðan
hver var þessi halurinn enn
hér kom til vor áðan.

Óskráð

48.
Ríman

Svaraði nokkur siklings mann
svo er nú greint í kvæði
fífl hef ég ætlað fantinn þann
þó fyrðum nærri stæði.

Óskráð

49.
Ríman

Kóngurinn ansar kænn við undur
og kasta gylltum baugum
mér sýndist ekki seima lundur
sérlega rýr fyrir augum.

Óskráð

50.
Ríman

Það mun ég ætla þengill kvað
þýður og talar móti
bauga lundur beint í stað
beitt hafi snörpu spjóti.

Óskráð

51.
Ríman

Drengir fara með drykkjar staup
dögling réð að tína
má svo heita mysa og saup
hann mælti um reiði sína.

Óskráð

52.
Ríman

Byrinn allvel brögnum hrindur
beint í lítinn skugga
strábeygir jafnan sterkur vindur
er stendur í loftsins glugga.

Óskráð

53.
Ríman

Fjallskerðing er ferligt gil
frá ég svo mæla tiggja
þá hefur hann hjá þorna Bil
þýðri viljað liggja.

Óskráð

54.
Ríman

Langt hús heitir listugt rann
í landi hér með öllu
séð hefur hann kvað siklings mann
svipta bauga þöllu.

Óskráð

55.
Ríman

Hreiðurböllur er hænu egg
og hrossin mörg í stóði
þá hefur rekkurinn ragað upp segg
rétt hann sneri frá fljóði.

Óskráð

56.
Ríman

Ljósri skikkju lagður er á
lýsi ég slíkt fyrir þegnum
kappinn hefur sem kann ég tjá
kempu skotið í gegnum.

Óskráð

57.
Ríman

Skatnar nefna á skipinu barð
skegg má þetta heita
þá hefur drengurinn dáið við garð
í djúpum unda sveita.

Óskráð

58.
Ríman

Búmenn hafa á bakinu lyng
beint á hverri stundu
þegn tók eftir þungan sting
þorna Týr frá grundu.

Óskráð

59.
Ríman

Nú er mér kunnug kappans gjörð
kennt hefur reiði galla
mætan hefur mylt í jörð
meiðir nöðru palla.

Óskráð

60.
Ríman

Vantar einn kvað vísir merkur
vænan mann til þinga
hvar er hann Grani garpurinn sterkur
gengur hann ekki hingað.

Óskráð

61.
Ríman

Sögðu dauðan darra meið
döglings kund hinn snjalla
heiftin svall í hyggju leið
á hreyti nöðru palla.

Óskráð

62.
Ríman

Leita skulu þér líki að
listar mannsins svinna
nú mun ég ekki að niflung kvað
Narfa þennan finna.

Óskráð

63.
Ríman

Kóngsins fólk er kænt við geir
er kann að býta auði
fóru að leita fyrðar þeir
fannst nú skjótt hinn dauði.

Óskráð

64.
Ríman

Heiðurs maðurinn hraustr og góður
harla drjúgur í starfi
sigldi í burtu seggurinn fróður
sást nú ekki Narfi.

Óskráð

65.
Niðurlag

Snúi sér ekki snurðu á nef
snót við kvæði þetta
Sónar smíð um svinnan Ref
sjöunda læt ég detta.

Óskráð

Króka-Refs rímur, 7. ríma