Andra rímur, samlestur við AM 146 a 8vo (F²)
9. ríma
— Óþekktur höfundurGrundvallartexti
AM 146 a 8vo (F²)
1.
Formáli
Formáli
Níunda sinni úr nausti gangs
náins skal dugga vinna
hér mun liljan linna bands
ljósa skemmtan finna.
náins skal dugga vinna
hér mun liljan linna bands
ljósa skemmtan finna.
Óskráð
2.
Ríman
Ríman
Menilás þjóð um morguns tíð
mætir Herrauðs seggjum
þar má líta sterklegt stríð
stefnt af hvorum tveggjum
mætir Herrauðs seggjum
þar má líta sterklegt stríð
stefnt af hvorum tveggjum
Óskráð
3.
Ríman
Ríman
Merkin blika en mækir söng
móðir garpar hníga
fenris sótti að fleina þröng
flykktist örn til víga.
móðir garpar hníga
fenris sótti að fleina þröng
flykktist örn til víga.
Óskráð
4.
Ríman
Ríman
Úlfurinn þaut en undin saug
ylgjar kjafturinn ljóti
strengja hagl um hjörtun flaug
hlíf var slitin á spjóti.
ylgjar kjafturinn ljóti
strengja hagl um hjörtun flaug
hlíf var slitin á spjóti.
Óskráð
5.
Ríman
Ríman
Hermenn geysa geira regn
grímnis jarðir stökkva
einn veg segir að þræll sem þegn
þeim varð undan hrökkva.
grímnis jarðir stökkva
einn veg segir að þræll sem þegn
þeim varð undan hrökkva.
Óskráð
6.
Ríman
Ríman
Felld var Herrauðs fylking öll
framan að dýru merki
Menilás æsti málma göll
og meiddi fróða serki.
framan að dýru merki
Menilás æsti málma göll
og meiddi fróða serki.
Óskráð
7.
Ríman
Ríman
Fetla rann hinn fráni vargur
fyrðar spektar grundir
Tartara herinn týndi margur
tali um þessar stundir.
fyrðar spektar grundir
Tartara herinn týndi margur
tali um þessar stundir.
Óskráð
8.
Ríman
Ríman
Herrauð á við hildar sálm
harla nóg að starfa
með brandi sneið hann brynju og hjálm
og bitran ullar karfa.
harla nóg að starfa
með brandi sneið hann brynju og hjálm
og bitran ullar karfa.
Óskráð
9.
Ríman
Ríman
Herneski frá ég hildi að
Helga hins prúða bæri
norðmenn allir námu það
að nokkur þvílík væri.
Helga hins prúða bæri
norðmenn allir námu það
að nokkur þvílík væri.
Óskráð
10.
Ríman
Ríman
Sá er einn maður í Menilás þjóð
Marbrín rekkar kalla
þessi lét fyrir gildings glóð
garpa ótal falla.
Marbrín rekkar kalla
þessi lét fyrir gildings glóð
garpa ótal falla.
Óskráð
11.
Ríman
Ríman
Fasta hleypur hann fylking á
fleygir ófnis stíga
garpa lét hann þrenna þrjá
þegar að velli hníga.
fleygir ófnis stíga
garpa lét hann þrenna þrjá
þegar að velli hníga.
Óskráð
12.
Ríman
Ríman
Háleyskir frá ég hlýrar tveir
honum í móti ríða
Sigurður hét og Sörli þeir
seggir lengi stríða.
honum í móti ríða
Sigurður hét og Sörli þeir
seggir lengi stríða.
Óskráð
13.
Ríman
Ríman
Marbrín hjó svo mest var undur
má það herinn líta
búkinn klauf hann Sigurðar sundur
söðul og hestinn hvíta.
má það herinn líta
búkinn klauf hann Sigurðar sundur
söðul og hestinn hvíta.
Óskráð
14.
Ríman
Ríman
Hlýri hans vill halda frá
laufa hvössu fjúki
skjótlega fékk hann skeinu þá
skildi höfuð frá búki.
laufa hvössu fjúki
skjótlega fékk hann skeinu þá
skildi höfuð frá búki.
Óskráð
15.
Ríman
Ríman
Marbrín kallar mikilli raust
við skulum Herrauð stríða
gjöri ég þitt sundra sinnu naust
ef seggurinn þorir bíða.
við skulum Herrauð stríða
gjöri ég þitt sundra sinnu naust
ef seggurinn þorir bíða.
Óskráð
16.
Ríman
Ríman
Herrauð svarar í samri stund
segg nam móti venda
þú hælist ei fyrr um hjörva fund
en höfum barist til enda.
segg nam móti venda
þú hælist ei fyrr um hjörva fund
en höfum barist til enda.
Óskráð
17.
Ríman
Ríman
Þegar í fyrstu Herrauð hjó
hrottinn gjörði að bíta
brynju og skjöld sem brygði í sjó
brúna sveipinn hvíta
hrottinn gjörði að bíta
brynju og skjöld sem brygði í sjó
brúna sveipinn hvíta
Óskráð
18.
Ríman
Ríman
Höfuðið sneið af hesti í braut
hann með benja röðli
Marbrín þeygi hreysti þraut
þegninn stökk úr söðli.
hann með benja röðli
Marbrín þeygi hreysti þraut
þegninn stökk úr söðli.
Óskráð
19.
Ríman
Ríman
Kappinn sinn hinn bjarta brand
báðum reiðir höndum
hann höggur mitt í hrumnis land
hátt stökk eldur úr röndum.
báðum reiðir höndum
hann höggur mitt í hrumnis land
hátt stökk eldur úr röndum.
Óskráð
20.
Ríman
Ríman
Ekki skipti eggin mjó
Óðins hallar blóma
blakkinn sundur í bógum hjó
brjótur unnar ljóma.
Óðins hallar blóma
blakkinn sundur í bógum hjó
brjótur unnar ljóma.
Óskráð
21.
Ríman
Ríman
Herrauð stökk á græna grund
og gjörir sinn brand að reiða
aldrei hann laufa hugði lund
lækning skyldi beiða.
og gjörir sinn brand að reiða
aldrei hann laufa hugði lund
lækning skyldi beiða.
Óskráð
22.
Ríman
Ríman
Dapran þykist sinn dauðann sjá
drengur er höggið kenndi
hann hleypur undir Herrauð þá
hart með afli spennti.
drengur er höggið kenndi
hann hleypur undir Herrauð þá
hart með afli spennti.
Óskráð
23.
Ríman
Ríman
Marbríns var svo magnið strítt
má það undur kalla
Herrauð hrekst um völlinn vítt
og var þá búinn að falla.
má það undur kalla
Herrauð hrekst um völlinn vítt
og var þá búinn að falla.
Óskráð
24.
Ríman
Ríman
Herrauð studdi hin göfga gift
gekk það eftir vonum
Marbrín fann að fast var kipt
fótum undan honum.
gekk það eftir vonum
Marbrín fann að fast var kipt
fótum undan honum.
Óskráð
25.
Ríman
Ríman
Marbrín frá ég að mælti hátt
mínu treysti ég afli
garpurinn má þér granda fátt
gerast nú brögð í tafli.
mínu treysti ég afli
garpurinn má þér granda fátt
gerast nú brögð í tafli.
Óskráð
26.
Ríman
Ríman
Lífið jungt ef lofar þú mér
listar maðurinn fríði
alla stund skal ég þjóna þér
þá með list og prýði.
listar maðurinn fríði
alla stund skal ég þjóna þér
þá með list og prýði.
Óskráð
27.
Ríman
Ríman
Herrauð segir að seggurinn skal
sínu lífi halda
upp lét standa en sterka hal
steypir grænna skjalda.
sínu lífi halda
upp lét standa en sterka hal
steypir grænna skjalda.
Óskráð
28.
Ríman
Ríman
Gullu horn en gerdar skar
gýtings eggin mjóva
valur lá þykkt um völlu þar
virðar dauðann prófa.
gýtings eggin mjóva
valur lá þykkt um völlu þar
virðar dauðann prófa.
Óskráð
29.
Ríman
Ríman
Flest öll flýði fyrða kind
þegar að Marbrín kenndi
fóru bæði á vog og vind
varð þeim nauð fyrir hendi.
þegar að Marbrín kenndi
fóru bæði á vog og vind
varð þeim nauð fyrir hendi.
Óskráð
30.
Ríman
Ríman
Menilás vill og mengið knátt
minnst í flótta kennast
höfðingjarnir hittast brátt
og hart í móti rennast
minnst í flótta kennast
höfðingjarnir hittast brátt
og hart í móti rennast
Óskráð
31.
Ríman
Ríman
Hvorgi sparði af hreysti drengur
harðar randir spenna
báðar þeirra sterku stengur
stukku í hlutana tvenna
harðar randir spenna
báðar þeirra sterku stengur
stukku í hlutana tvenna
Óskráð
32.
Ríman
Ríman
Seggir hjuggust sverðum fast
sóttust hart og lengi
sköfnungs egg í skildi brast
skákar með þeim engi.
sóttust hart og lengi
sköfnungs egg í skildi brast
skákar með þeim engi.
Óskráð
33.
Ríman
Ríman
Hlífar þær sem kóngsins kundur
klénar segir að bæri
Herrauðs sneið þær sverð í sundur
sem þær rotnar væri.
klénar segir að bæri
Herrauðs sneið þær sverð í sundur
sem þær rotnar væri.
Óskráð
34.
Ríman
Ríman
Svo kom loks við sverða fár
sæmdar garpur nam falla
mildingsson son við mæði og sár
má hann þó frægan kalla.
sæmdar garpur nam falla
mildingsson son við mæði og sár
má hann þó frægan kalla.
Óskráð
35.
Ríman
Ríman
Seggurinn lætur siklings nið
sáran bera til skeiða
flóttann reka og gefa þó grið
görpum þeim er beiða.
sáran bera til skeiða
flóttann reka og gefa þó grið
görpum þeim er beiða.
Óskráð
36.
Ríman
Ríman
Gjörvöll skipin og gumna hald
gull og dýrleg klæði
seggurinn leggur sér í vald
og siglir burt á græði.
gull og dýrleg klæði
seggurinn leggur sér í vald
og siglir burt á græði.
Óskráð
37.
Ríman
Ríman
Engi kunni annað slíkt
ýta herfang skýra
hóf þann næsta heiðurinn ríkt
er hafði slíku að stýra.
ýta herfang skýra
hóf þann næsta heiðurinn ríkt
er hafði slíku að stýra.
Óskráð
38.
Ríman
Ríman
Herrauð segir að hölda þrjá
hann hafi í sínu valdi
frægri enga finna má
fyrr undir skógar tjaldi.
hann hafi í sínu valdi
frægri enga finna má
fyrr undir skógar tjaldi.
Óskráð
39.
Ríman
Ríman
Renndi skeiður á Ránar völl
rauk um stafninn búna
báru löður af brimla höll
björt skinu segl við húna.
rauk um stafninn búna
báru löður af brimla höll
björt skinu segl við húna.
Óskráð
40.
Ríman
Ríman
Smækkast unnur en lægði lá
lægis hestar renna
norðmenn máttu Þrúðheim þá
þar fyrir stafni kenna.
lægis hestar renna
norðmenn máttu Þrúðheim þá
þar fyrir stafni kenna.
Óskráð
41.
Ríman
Ríman
Drengir steyptu flein í flóð
fleyin að höfnum venda
Álfurinn hinn ríki á ströndu stóð
er strengja birnir lenda.
fleyin að höfnum venda
Álfurinn hinn ríki á ströndu stóð
er strengja birnir lenda.
Óskráð
42.
Ríman
Ríman
Herrauðs mengi fagnar fljótt
fleygir gullsins brennda
biður þá halurinn horska drótt
heim í kastalann venda.
fleygir gullsins brennda
biður þá halurinn horska drótt
heim í kastalann venda.
Óskráð
43.
Ríman
Ríman
Hraðlega þiggur hirðin öll
hertogans boð með sóma
ekki skorti í jarlsins höll
alls skyns mekt og blóma.
hertogans boð með sóma
ekki skorti í jarlsins höll
alls skyns mekt og blóma.
Óskráð
44.
Ríman
Ríman
Hernit sá þá hirðin rík
hölda gleður með prýði
undrin þótti engin slík
orðin fræknum lýði.
hölda gleður með prýði
undrin þótti engin slík
orðin fræknum lýði.
Óskráð
45.
Ríman
Ríman
Undrast þjóð að brögnum bar
báru ljómann rauðan
hinn sem orpinn öndu var
og allir hugðu dauðan.
báru ljómann rauðan
hinn sem orpinn öndu var
og allir hugðu dauðan.
Óskráð
46.
Niðurlag
Niðurlag
Herinn allur er hjörva þund
heilan máttu kenna
hér mun bláins við bragða grund
brjóta karfann þenna.
heilan máttu kenna
hér mun bláins við bragða grund
brjóta karfann þenna.
Óskráð
Andra rímur, 9. ríma