Andra rímur — 6. ríma
— Óþekktur höfundur
1.
Formáli
Formáli
normalised
Býr mér enn í greina grund
að gjöra svo ljósan Viðris fund
alls er skýrust skarlats hrund
skemmta bað mig eina stund.
að gjöra svo ljósan Viðris fund
alls er skýrust skarlats hrund
skemmta bað mig eina stund.
facsimile
BYR ı᷑ eṅ ȷ gͤína gͧnꝺ·
at gıoᷓ sͦ lıosᷠ uıꝺſ u̅ꝺ·
alʒ eꝛ ſyꝛuʒ ſaꝛlazt ͧnꝺ·
ſeta baꝺ ıg eı̅a ſtu̅ꝺ·⫽
at gıoᷓ sͦ lıosᷠ uıꝺſ u̅ꝺ·
alʒ eꝛ ſyꝛuʒ ſaꝛlazt ͧnꝺ·
ſeta baꝺ ıg eı̅a ſtu̅ꝺ·⫽
diplomatic
BYR mier enn j greina grund.
at giora suo liosan vidris fund.
alz er skyruz skarlazt hrund.
skemta bad mig eina stund.
at giora suo liosan vidris fund.
alz er skyruz skarlazt hrund.
skemta bad mig eina stund.
2.
Ríman
Ríman
normalised
Högni veik til hallar aftur
hreyfði blóði Fenris kjaftur
þar var öllum ótti skaptur
ýtum fylgdi lítill kraftur.
hreyfði blóði Fenris kjaftur
þar var öllum ótti skaptur
ýtum fylgdi lítill kraftur.
facsimile
Hog̅í ueı t a aptᷣ·
ꝛey bloꝺı enſ ıaptᷣ·
þ uaꝛ ou̅ oe ſaptᷣ·
ytͫ ylg lítel ᷓptuꝛ·⫽
ꝛey bloꝺı enſ ıaptᷣ·
þ uaꝛ ou̅ oe ſaptᷣ·
ytͫ ylg lítel ᷓptuꝛ·⫽
diplomatic
Hogni ueik til hallar aptur.
hreyfdi blodi fenris kiaptur.
þar uar ollum otte skaptur.
ytum fylgdi litel kraptur.
hreyfdi blodi fenris kiaptur.
þar uar ollum otte skaptur.
ytum fylgdi litel kraptur.
3.
Ríman
Ríman
normalised
Sikling hefur og sveitin öll
séð á sterka branda göll
buðlung vissi bræðra föll
brátt leit Högni menja þöll.
séð á sterka branda göll
buðlung vissi bræðra föll
brátt leit Högni menja þöll.
facsimile
Sılı̅g eᷣ ſueíteṅ o·
ſíeꝺ ꜳ ſteꝛa bᷓnꝺa go·
buꝺlung uíe bꝛꜽꝺᷓ o·
bᷓ leít Hog enͣ þo·⫽
ſíeꝺ ꜳ ſteꝛa bᷓnꝺa go·
buꝺlung uíe bꝛꜽꝺᷓ o·
bᷓ leít Hog enͣ þo·⫽
diplomatic
Sikling hefur og sueitenn oll.
sied ꜳ sterka branda goll.
budlung uisse brædra foll.
bratt leit Hog(ni) menia þoll.
sied ꜳ sterka branda goll.
budlung uisse brædra foll.
bratt leit Hog(ni) menia þoll.
4.
Ríman
Ríman
normalised
Hljóp að sæti halurinn hart
höndum þrífur sprundið bjart
dóttur kóngs með dygðar skart
drengurinn ber af ranni snart.
höndum þrífur sprundið bjart
dóttur kóngs með dygðar skart
drengurinn ber af ranni snart.
facsimile
Hlíop at ſꜽte aluꝛe̅ ·
onꝺͫ þᷣ ſpͧnꝺ bıt·
ꝺoᷣ ̅gſ ᷘ ꝺygꝺ ſt·
ꝺͤingᷣe̅ b᷑ a ꝛᷠe ſnaꝛ·⫽
onꝺͫ þᷣ ſpͧnꝺ bıt·
ꝺoᷣ ̅gſ ᷘ ꝺygꝺ ſt·
ꝺͤingᷣe̅ b᷑ a ꝛᷠe ſnaꝛ·⫽
diplomatic
Hliop at sæte haluren hartt.
hondum þrifur sprundit biart.
dottur kngs med dygdar skart.
dreinguren ber af rane snartt.
hondum þrifur sprundit biart.
dottur kngs med dygdar skart.
dreinguren ber af rane snartt.
5.
Ríman
Ríman
normalised
Svanhvít biður að sveitin fríð
sitji nú kyrr á þessari tíð
eigi mun kvað auðar hlíð
aukast mér við þetta stríð.
sitji nú kyrr á þessari tíð
eigi mun kvað auðar hlíð
aukast mér við þetta stríð.
facsimile
Suᷠ bıꝺᷣ at ſueıte̅ ꝺ·
ſítíe nv yꝛ ꜳ þ̅sı tíꝺ·
e v̅ uᷘ auꝺ líꝺ·
auaʒt ı᷑ u þ̅a ſtꝺ·⫽
ſítíe nv yꝛ ꜳ þ̅sı tíꝺ·
e v̅ uᷘ auꝺ líꝺ·
auaʒt ı᷑ u þ̅a ſtꝺ·⫽
diplomatic
Suanh(uit) bidur at sueiten frid.
sitie nv kyr ꜳ þessari tid.
ei mvn kuad audar. hlid
aukazt mier uid þetta strid.
sitie nv kyr ꜳ þessari tid.
ei mvn kuad audar. hlid
aukazt mier uid þetta strid.
6.
Ríman
Ríman
normalised
Gyðu skal nokkuð greina af
hún græðir Herrauð nátt og dag
sætan talar með sæmdar plag
Svanhvít fær nú heljar slag.
hún græðir Herrauð nátt og dag
sætan talar með sæmdar plag
Svanhvít fær nú heljar slag.
facsimile
Gyꝺu ſ̅ nͨut gͤína a·
v̅ gꝛꜽꝺ᷑ H᷑ꝛa na ꝺag·
ſꜽtᷠ tal ᷘ ſꜽ̅ꝺ plag·
Suᷠ ꜽꝛ nv elı ag·⫽
v̅ gꝛꜽꝺ᷑ H᷑ꝛa na ꝺag·
ſꜽtᷠ tal ᷘ ſꜽ̅ꝺ plag·
Suᷠ ꜽꝛ nv elı ag·⫽
diplomatic
Gydu skal nockut greina af.
hvn græder Hera(ud) natt og dag.
sætan talar med sæmdar plag.
Suan(huit) fær nv heliar slag.
hvn græder Hera(ud) natt og dag.
sætan talar med sæmdar plag.
Suan(huit) fær nv heliar slag.
7.
Ríman
Ríman
normalised
Kenni ég Högna hlýra þín
hefnt hefur allra bræðra sín
væna trú ég vella lín
vill nú drepa að ætlan mín.
hefnt hefur allra bræðra sín
væna trú ég vella lín
vill nú drepa að ætlan mín.
facsimile
Keṅe eͨ Ho lyᷓ þı̅·
e̅t eᷣ aᷓ bꝛꜽꝺᷓ ſín·
uꜽna tͧ eͨ uea lín·
uı nv ꝺꝛepa at ꜽtla̅ ı̅·⫽
e̅t eᷣ aᷓ bꝛꜽꝺᷓ ſín·
uꜽna tͧ eͨ uea lín·
uı nv ꝺꝛepa at ꜽtla̅ ı̅·⫽
diplomatic
Kenne eg Ho(gna) hlyra þin.
hefnt hefur allra brædra sin.
uæna tru eg uella lin.
uill nv drepa at ætlan min.
hefnt hefur allra brædra sin.
uæna tru eg uella lin.
uill nv drepa at ætlan min.
8.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð svaraði hringa grund
hvers mun rekkurinn kunna sprund
ég skal frelsa falda hrund
eða fanga dauða í samri stund
hvers mun rekkurinn kunna sprund
ég skal frelsa falda hrund
eða fanga dauða í samri stund
facsimile
Heꝛa ſuaꝺı nga gͧnꝺ·
v᷑ſ v̅ ꝛͨᷣen uṅa ſpͮnꝺ·
eͨ ſ̅ ͤlſa aꝺa ꝛv̅ꝺ·
eꝺa ᷠga ꝺauꝺa ȷ ſa ſtu̅ꝺ·
v᷑ſ v̅ ꝛͨᷣen uṅa ſpͮnꝺ·
eͨ ſ̅ ͤlſa aꝺa ꝛv̅ꝺ·
eꝺa ᷠga ꝺauꝺa ȷ ſa ſtu̅ꝺ·
diplomatic
Hera(ud) suaradi hringa grund.
hvers mvn reckuren kunna sprvnd.
eg skal frelsa fallda hrvnd.
eda fanga dauda j samri stund.
hvers mvn reckuren kunna sprvnd.
eg skal frelsa fallda hrvnd.
eda fanga dauda j samri stund.
9.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð stígur hvílu frá
honum fann enginn sárleik á
Högna sveip og brynju blá
buðlungsson son vill skrýðast þá.
honum fann enginn sárleik á
Högna sveip og brynju blá
buðlungsson son vill skrýðast þá.
facsimile
H᷑ꝛa ſtıgᷣ uılv ᷓ·
̅ ᷠ eı̅ge̅ sleı ·
hogṅa ſueíp bꝛynív bla·
buꝺlu̅gß None uı ſꝛyꝺaʒt þa·⫽
̅ ᷠ eı̅ge̅ sleı ·
hogṅa ſueíp bꝛynív bla·
buꝺlu̅gß None uı ſꝛyꝺaʒt þa·⫽
diplomatic
Herra(ud) stigur huilv fra.
hnm fan eingen sarleik ꜳ.
hognna sueip og bryniv bla.
budlungss(on) uill skrydazt þa.
hnm fan eingen sarleik ꜳ.
hognna sueip og bryniv bla.
budlungss(on) uill skrydazt þa.
10.
Ríman
Ríman
normalised
Rennir fram á græna grund
greiðlega náði hann þeirra fund
Högni kennir hjörva þund
hans tók þegar að gleðjast lund.
greiðlega náði hann þeirra fund
Högni kennir hjörva þund
hans tók þegar að gleðjast lund.
facsimile
Ren᷑ ᷓ ꜳ gꝛꜽ̅a gͧnꝺ·
gͤıꝺlíga nᷘe ̅ þ̅ꝛᷓ u̅ꝺ·
Ho ̅n᷑ ıa þu̅ꝺ·
̅ſ to þ̅g at gleꝺíaʒ lu̅ꝺ·⫽
gͤıꝺlíga nᷘe ̅ þ̅ꝛᷓ u̅ꝺ·
Ho ̅n᷑ ıa þu̅ꝺ·
̅ſ to þ̅g at gleꝺíaʒ lu̅ꝺ·⫽
diplomatic
Rener fram ꜳ græna grund.
greidliga nade hann þerra fund.
Ho(gni) kenner hiorfa þund.
hans tok þegar at glediaz lund.
greidliga nade hann þerra fund.
Ho(gni) kenner hiorfa þund.
hans tok þegar at glediaz lund.
11.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð kallar hárri raust
Högni láttu vífið laust
bölvað sé þitt blíðu naust
ef brenna viltu vífið traust.
Högni láttu vífið laust
bölvað sé þitt blíðu naust
ef brenna viltu vífið traust.
facsimile
H᷑ꝛauꝺ a ꝛe ꝛauſt·
Ho lau uı lauſt·
bauluaꝺ ſe þí blıꝺu nauſt·
e bͤna uıtu uı tᷓuſt·⫽
Ho lau uı lauſt·
bauluaꝺ ſe þí blıꝺu nauſt·
e bͤna uıtu uı tᷓuſt·⫽
diplomatic
Herraud kallar harre raust.
Ho(gni) lattu uifit laust.
bauluad se þitt blidu naust.
ef brena uilltu uifit traust.
Ho(gni) lattu uifit laust.
bauluad se þitt blidu naust.
ef brena uilltu uifit traust.
12.
Ríman
Ríman
normalised
Mér gaf dóttir lofðungs líf
ljúfari væri fleina dríf
bróðir minn ef brennir víf
við bregðum heldur á snarplegt kíf.
ljúfari væri fleina dríf
bróðir minn ef brennir víf
við bregðum heldur á snarplegt kíf.
facsimile
Mı᷑ ga ꝺo᷑ loꝺu̅gſ l·
líue uꜽ leı̅a ꝺ·
bꝛoꝺ᷑ íṅ e bͤṅ᷑ űı·
v bͤgꝺͫ eꝺᷣ ſnpl̅gt í·⫽
líue uꜽ leı̅a ꝺ·
bꝛoꝺ᷑ íṅ e bͤṅ᷑ űı·
v bͤgꝺͫ eꝺᷣ ſnpl̅gt í·⫽
diplomatic
Mier gaf dotter lodungs lif.
liufare uæri fleina drif.
broder minn ef brenner uif.
vit bregdum helldur ꜳ snarpligt kif.
liufare uæri fleina drif.
broder minn ef brenner uif.
vit bregdum helldur ꜳ snarpligt kif.
13.
Ríman
Ríman
normalised
Högni svaraði halnum þá
hefði ég ætlað menja ná
brúðguma sínum brenna hjá
bræður teygði hún heljar á.
hefði ég ætlað menja ná
brúðguma sínum brenna hjá
bræður teygði hún heljar á.
facsimile
Hog ſuaꝺı alnͫ þa·
e eͨ ꜽtᷘ ̅ıa na·
bͮꝺgu̅a ſınͫ bͤṅa ía·
bꝛꜽꝺᷣ teygꝺı ͦ elı ·⫽
e eͨ ꜽtᷘ ̅ıa na·
bͮꝺgu̅a ſınͫ bͤṅa ía·
bꝛꜽꝺᷣ teygꝺı ͦ elı ·⫽
diplomatic
Hog(ni) suaradi halnum þa.
hefdi eg ætllad mnia na.
brvdguma sinum brenna hia.
brædur teygdi hun heliar ꜳ.
hefdi eg ætllad mnia na.
brvdguma sinum brenna hia.
brædur teygdi hun heliar ꜳ.
14.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð sté fyrir Högna fram
hann lést búinn í randa glamm
fyrr en þetta vinir vamm
verða mun þá fleira skamm.
hann lést búinn í randa glamm
fyrr en þetta vinir vamm
verða mun þá fleira skamm.
facsimile
H᷑ꝛuꝺ ſte ho ᷓ·
̅ leʒt bue̅ ȷ ꝛᷠꝺa glȧ·
en þ̅ uín᷑ uȧ·
v᷑ꝺa u̅ þa leíꝛe ſȧ·⫽
̅ leʒt bue̅ ȷ ꝛᷠꝺa glȧ·
en þ̅ uín᷑ uȧ·
v᷑ꝺa u̅ þa leíꝛe ſȧ·⫽
diplomatic
Herrud ste fyrir Ho(gna) fram.
hann lezt buen j randa glamm.
fyr en þetta uiner uamm.
verda mun þa fleire skamm.
hann lezt buen j randa glamm.
fyr en þetta uiner uamm.
verda mun þa fleire skamm.
15.
Ríman
Ríman
normalised
Kenna mun ég þér kænna ráð
ef kappinn gæti visku gáð
svo megi þín fremd og frægðar dáð
fara á hvert hið byggða láð.
ef kappinn gæti visku gáð
svo megi þín fremd og frægðar dáð
fara á hvert hið byggða láð.
facsimile
Keṅa u̅ eͨ þı᷑ ꜽṅᷓ ꝛaꝺ·
e appe̅ gꜽtı uíʒu gaꝺ·
sͦ egí þín ͤꝺ ꝛꜽꝺ ꝺaꝺ·
aᷓ ꜳ u᷑ ᷘ bygꝺa laꝺ·⫽
e appe̅ gꜽtı uíʒu gaꝺ·
sͦ egí þín ͤꝺ ꝛꜽꝺ ꝺaꝺ·
aᷓ ꜳ u᷑ ᷘ bygꝺa laꝺ·⫽
diplomatic
Kenna mun eg þier kænnra rad.
ef kappen gæti uizku gad.
suo megi þin fremd og frædar dad.
fara ꜳ huertt hid bygda lad.
ef kappen gæti uizku gad.
suo megi þin fremd og frædar dad.
fara ꜳ huertt hid bygda lad.
16.
Ríman
Ríman
normalised
Kónginn máttu kúga svo
kosti láttu hann eiga tvo
lát þér herskip fimmtán fá
eða fylkir bíði heljar þrá.
kosti láttu hann eiga tvo
lát þér herskip fimmtán fá
eða fylkir bíði heljar þrá.
facsimile
K̅ge̅ au uga ſo·
oſtı lau ̅ eͣ tuo·
lat þı᷑ ᷑ſíp xu a·
e yl᷑ bıꝺí elı þᷓ·⫽
oſtı lau ̅ eͣ tuo·
lat þı᷑ ᷑ſíp xu a·
e yl᷑ bıꝺí elı þᷓ·⫽
diplomatic
Kngen mattu kuga so.
kosti lattu hann eiga tuo.
lat þier herskip XV fa.
eda fylker bidi heliar þra.
kosti lattu hann eiga tuo.
lat þier herskip XV fa.
eda fylker bidi heliar þra.
17.
Ríman
Ríman
normalised
Helga nefni ég hilmis kund
hvergi spyr ég um sjá né grund
vaskari nokkurn vella lund
vekja stríð við hjörva fund.
hvergi spyr ég um sjá né grund
vaskari nokkurn vella lund
vekja stríð við hjörva fund.
facsimile
Helga ne̅e eͨ ılıſ u̅ꝺ·
u᷑gı ſpẏꝛ eͨ u̅ ſıa ne gͧnꝺ·
uaſe nͨuꝛṅ uea lu̅ꝺ
ueͣ ſtꝺ u ıͦa u̅ꝺ·⫽
u᷑gı ſpẏꝛ eͨ u̅ ſıa ne gͧnꝺ·
uaſe nͨuꝛṅ uea lu̅ꝺ
ueͣ ſtꝺ u ıͦa u̅ꝺ·⫽
diplomatic
Helga nefne eg hilmis kund.
huergi spyyr eg um sia ne grund.
uaskare nockurnn uella lund
uekia strid uid hiorfa fund.
huergi spyyr eg um sia ne grund.
uaskare nockurnn uella lund
uekia strid uid hiorfa fund.
18.
Ríman
Ríman
normalised
Sterkan finn þú stillis nið
og stríð við hann með jafn margt lið
hér má frægðin vaxa við
en vænu gef þú sprundi grið.
og stríð við hann með jafn margt lið
hér má frægðin vaxa við
en vænu gef þú sprundi grið.
facsimile
Steꝛᷠ ıṅ ſtııſ níꝺ·
ſt u ̅ ᷘ ȷa̅ líꝺ·
ı᷑ a ꝛꜽgꝺe̅ uaxa u·
e̅ uꜽ̅u ge þu ſpͧnꝺı gꝺ·⫽
ſt u ̅ ᷘ ȷa̅ líꝺ·
ı᷑ a ꝛꜽgꝺe̅ uaxa u·
e̅ uꜽ̅u ge þu ſpͧnꝺı gꝺ·⫽
diplomatic
Sterkan finn ⟨þu⟩ stillis nid.
og stri uid hann med jafn martt lid.
hier ma frægden uaxa uit.
en uænu gef þu sprundi grid.
og stri uid hann med jafn martt lid.
hier ma frægden uaxa uit.
en uænu gef þu sprundi grid.
19.
Ríman
Ríman
normalised
Lít nú á með visku vel
verptu í burtu gríðar þél
þetta ráð ég rekknum tel
reiði og alla heimsku fel.
verptu í burtu gríðar þél
þetta ráð ég rekknum tel
reiði og alla heimsku fel.
facsimile
Lít nv ᷘ uíʒu u̅l·
v᷑ptu ȷ bᷣu gꝺ þíel·
þ̅a ꝛᷘ eͨ ꝛͨṅu̅ tel·
ꝛeıꝺı aa eı̅ſu el·⫽
v᷑ptu ȷ bᷣu gꝺ þíel·
þ̅a ꝛᷘ eͨ ꝛͨṅu̅ tel·
ꝛeıꝺı aa eı̅ſu el·⫽
diplomatic
Lit nv ꜳ med uizku uel.
verptu j burttu gridar þiel.
þetta rad eg recknnum tel.
reidi og alla heimsku fel.
verptu j burttu gridar þiel.
þetta rad eg recknnum tel.
reidi og alla heimsku fel.
20.
Ríman
Ríman
normalised
Högni gaf þá svörin af sér
satt er mál það halurinn tér
garpurinn má ég ei granda þér
get að heilt viljir ráða mér.
satt er mál það halurinn tér
garpurinn má ég ei granda þér
get að heilt viljir ráða mér.
facsimile
Hog̅í ga þa ſuen a s᷑·
ſa e᷑ al þ̅ alᷣiṅ tı᷑·
gpᷣeṅ a eͨ e gᷓnꝺa þı᷑·
get at eıt uıl᷑ ꝛaꝺa ı᷑·⫽
ſa e᷑ al þ̅ alᷣiṅ tı᷑·
gpᷣeṅ a eͨ e gᷓnꝺa þı᷑·
get at eıt uıl᷑ ꝛaꝺa ı᷑·⫽
diplomatic
Hogni gaf þa suoren af ser.
satt er mal þad halurinn tier.
garpurenn ma eg ei granda þier.
get at heillt uiler rada mier.
satt er mal þad halurinn tier.
garpurenn ma eg ei granda þier.
get at heillt uiler rada mier.
21.
Ríman
Ríman
normalised
Högni lét þá hringþöll niður
Herrauð tók þá sprundi viður
bál er efnt en frosta er friður
ferðar leyfis hvor sér biður.
Herrauð tók þá sprundi viður
bál er efnt en frosta er friður
ferðar leyfis hvor sér biður.
facsimile
Hog let þa ngþo nıꝺᷣ·
H᷑ꝛa to þa ſpͧnꝺe uıꝺᷣ·
bal e᷑ en e̅ ͦſta e᷑ ꝺᷣ·
᷑ꝺ leyıᷤ u ſı᷑ bıꝺᷣ·⫽
H᷑ꝛa to þa ſpͧnꝺe uıꝺᷣ·
bal e᷑ en e̅ ͦſta e᷑ ꝺᷣ·
᷑ꝺ leyıᷤ u ſı᷑ bıꝺᷣ·⫽
diplomatic
Hogni let þa hringþoll nidur.
Herra(ud) tok þa sprunde uidur.
bal er entt en frosta er fridur.
ferdar leyfis huor sier bidur.
Herra(ud) tok þa sprunde uidur.
bal er entt en frosta er fridur.
ferdar leyfis huor sier bidur.
22.
Ríman
Ríman
normalised
Blíðlega veitir brögnum það
burtu nökkvinn hvarf í stað
Herrauð víkur Högna að
hér skal bíða er garpurinn kvað.
burtu nökkvinn hvarf í stað
Herrauð víkur Högna að
hér skal bíða er garpurinn kvað.
facsimile
Blıꝺl̅ga ueıt᷑ bͦgṅͫ þ̅·
bᷣu naucue̅ u ȷ ſtaꝺ·
H᷑ꝛa uıᷣ Ho at·
ı᷑ ſ̅ bıꝺa e᷑ gpᷣın vᷘ·⫽
bᷣu naucue̅ u ȷ ſtaꝺ·
H᷑ꝛa uıᷣ Ho at·
ı᷑ ſ̅ bıꝺa e᷑ gpᷣın vᷘ·⫽
diplomatic
Blidliga ueiter brognnum þad.
burttu nauckuen huarf j stad.
Herra(ud) uikur Ho(gna) at.
hier skal bida er garpurin kvad.
burttu nauckuen huarf j stad.
Herra(ud) uikur Ho(gna) at.
hier skal bida er garpurin kvad.
23.
Ríman
Ríman
normalised
Drengurinn gengur og dregla þöll
döglings inn í væna höll
garpar líta gullaðs þöll
gladdist kóngur og hirðin öll.
döglings inn í væna höll
garpar líta gullaðs þöll
gladdist kóngur og hirðin öll.
facsimile
Dͤígᷣeṅ ᷣ ꝺͤga þo·
ẟoglı̅gᷤ ṅ ȷ uꜽ̅a o·
gp líta guaʒ þo·
glaẟẟíʒt ̅gᷣ ꝺen au·⫽
ẟoglı̅gᷤ ṅ ȷ uꜽ̅a o·
gp líta guaʒ þo·
glaẟẟíʒt ̅gᷣ ꝺen au·⫽
diplomatic
Dreingurenn geingur og dreglla þoll.
doglings jnn j uæna holl.
garpar lita gullaz þoll.
gladdizt kngur og hirden aull.
doglings jnn j uæna holl.
garpar lita gullaz þoll.
gladdizt kngur og hirden aull.
24.
Ríman
Ríman
normalised
Hilmir kenndi Herrauð þá
heilsar þegar með virðing á
mektug talaði menja ná
mig hefur leysta kappinn sá.
heilsar þegar með virðing á
mektug talaði menja ná
mig hefur leysta kappinn sá.
facsimile
Hıl᷑ ̅nꝺı H᷑au þa·
eıls þ̅g ᷘ uꝺíng ·
ͨtug talaꝺí ̅ía na·
ͨ eᷣ leyſta aṗe̅ ſa·⫽
eıls þ̅g ᷘ uꝺíng ·
ͨtug talaꝺí ̅ía na·
ͨ eᷣ leyſta aṗe̅ ſa·⫽
diplomatic
Hilmer kenndi Herau(d) þa.
heilsar þegar med uirding ꜳ.
mectug taladi menia na.
mic hefur leysta kappen sa.
heilsar þegar med uirding ꜳ.
mectug taladi menia na.
mic hefur leysta kappen sa.
25.
Ríman
Ríman
normalised
Hilmir bjóð þú bræðrum blítt
Högni frelsti ríkið þitt
vænlegt gull og vínið hvítt
verður hans ella lyndið strítt.
Högni frelsti ríkið þitt
vænlegt gull og vínið hvítt
verður hans ella lyndið strítt.
facsimile
Hıl᷑ bíoꝺ þu bꝛꜽꝺꝛͫ blı
Hog ͤlſtı ꝛıt þı·
uꜽ̅lígt gu uın uí·
v᷑ꝺᷣ ̅ſ ea ly̅ꝺ ſtꝛı
Hog ͤlſtı ꝛıt þı·
uꜽ̅lígt gu uın uí·
v᷑ꝺᷣ ̅ſ ea ly̅ꝺ ſtꝛı
diplomatic
Hilmer biod þu brædrum blitt
Hog(ni) frelsti rikit þitt.
uænligt gull og uinit huitt.
verdur hns ella lyndit stritt.
Hog(ni) frelsti rikit þitt.
uænligt gull og uinit huitt.
verdur hns ella lyndit stritt.
26.
Ríman
Ríman
normalised
Stillir hefur það stoltar verk
stórlega unnið kvað brúðurin merk
á meðan að heil er hölda kverk
hans mun uppi frægðin sterk.
stórlega unnið kvað brúðurin merk
á meðan að heil er hölda kverk
hans mun uppi frægðin sterk.
facsimile
Stı᷑ eᷣ þ̅ ſtot u᷑·
ſtͦlíga un uᷘ bͮꝺᷣeṅ ᷑·
eꝺᷠ at eıl e᷑ olꝺa u᷑·
̅ u̅ uṗí ꝛꜽgꝺe̅ ſt᷑·⫽
ſtͦlíga un uᷘ bͮꝺᷣeṅ ᷑·
eꝺᷠ at eıl e᷑ olꝺa u᷑·
̅ u̅ uṗí ꝛꜽgꝺe̅ ſt᷑·⫽
diplomatic
Stiller hefur þad stolltar uerk.
storliga unit kuad brvdurenn merk.
ꜳ medan at heil er holda kuerk.
hann mun uppi frægden sterk.
storliga unit kuad brvdurenn merk.
ꜳ medan at heil er holda kuerk.
hann mun uppi frægden sterk.
27.
Ríman
Ríman
normalised
Þengill svaraði þorna láð
þín skal hafa með öllu ráð
maður vann þessa mesta dáð
má honum þakka frelsi og náð.
þín skal hafa með öllu ráð
maður vann þessa mesta dáð
má honum þakka frelsi og náð.
facsimile
Þeı̅gı ſuaꝺı þna laꝺ·
þı̅ ſ̅ ͣ ᷘ ou ꝛaꝺ·
uᷠ þ̅a eſta ꝺaꝺ·
a ̅ þaca ͤlſí nᷘ·⫽
þı̅ ſ̅ ͣ ᷘ ou ꝛaꝺ·
uᷠ þ̅a eſta ꝺaꝺ·
a ̅ þaca ͤlſí nᷘ·⫽
diplomatic
Þeingill suaradi þorna lad.
þin skal hafa med ollu rad.
madur uan þessa mesta dad.
ma honum þacka frelsi og nad.
þin skal hafa med ollu rad.
madur uan þessa mesta dad.
ma honum þacka frelsi og nad.
28.
Ríman
Ríman
normalised
Sikling gekk úr sinni höll
sjóla fylgir hirðin öll
Högni stendur á víðum völl
veik til skemmu menja þöll.
sjóla fylgir hirðin öll
Högni stendur á víðum völl
veik til skemmu menja þöll.
facsimile
Sılı̅g gͨ uꝛ ſıṅe o·
ſíola ylg᷑ íꝛꝺe̅ o·
Hog ſte̅ꝺᷣ uıꝺͫ uo·
ueı t ſe̅u ̅ía þo·⫽
ſíola ylg᷑ íꝛꝺe̅ o·
Hog ſte̅ꝺᷣ uıꝺͫ uo·
ueı t ſe̅u ̅ía þo·⫽
diplomatic
Sikling geck ur sinne holl.
siola fylger hirden oll.
Hog(ni) stendur ꜳ uidum uoll.
ueik til skemmu mnia þoll.
siola fylger hirden oll.
Hog(ni) stendur ꜳ uidum uoll.
ueik til skemmu mnia þoll.
29.
Ríman
Ríman
normalised
Kóngurinn heilsar Högna á
og hirðin öll sem blíðast má
rekkinn lofa í ræðu þá
raunar lítt sér kappinn brá.
og hirðin öll sem blíðast má
rekkinn lofa í ræðu þá
raunar lítt sér kappinn brá.
facsimile
K̅gᷣeṅ eıls Hog ·
ꝺe̅ o ſe̅ blíꝺaʒ a·
ʀͨe̅ loa ȷ ꝛꜽẟu þa·
ʀau̅ lí ſı᷑ ape̅ bᷓ·⫽
ꝺe̅ o ſe̅ blíꝺaʒ a·
ʀͨe̅ loa ȷ ꝛꜽẟu þa·
ʀau̅ lí ſı᷑ ape̅ bᷓ·⫽
diplomatic
Kongurenn heilsar Hog(na) ꜳ.
og hirden oll sem blidaz ma.
ʀecken lofa j rædu þa.
ʀaunar litt sier kapen bra.
og hirden oll sem blidaz ma.
ʀecken lofa j rædu þa.
ʀaunar litt sier kapen bra.
30.
Ríman
Ríman
normalised
Hilmir talar og Högna býður
hverskyns kyns vald sem gull og lýður
víst skulu þér kvað vísir þýður
vaskari engi fleina rýður.
hverskyns kyns vald sem gull og lýður
víst skulu þér kvað vísir þýður
vaskari engi fleina rýður.
facsimile
Hıl᷑ tal Hog byꝺᷣ·
u᷑ſy̅ſ None uaꝺ s̅ gu lyꝺᷣ·
uıſt ſ̅ þı᷑ uᷘ uıs᷑ þyꝺᷣ·
uaſe eı̅gí leı̅a ꝛyꝺᷣ·⫽
u᷑ſy̅ſ None uaꝺ s̅ gu lyꝺᷣ·
uıſt ſ̅ þı᷑ uᷘ uıs᷑ þyꝺᷣ·
uaſe eı̅gí leı̅a ꝛyꝺᷣ·⫽
diplomatic
Hilmer talar og Hog(nna) bydur.
huerskyns ualld sem gull og lydur.
uist skal þier kuad uiser þydur.
uaskare eingi fleina rydur.
huerskyns ualld sem gull og lydur.
uist skal þier kuad uiser þydur.
uaskare eingi fleina rydur.
31.
Ríman
Ríman
normalised
Illri hefur þú Andra drótt
eytt og drepið á þessari nótt
hvatlega var til hefnda sótt
Högni seg þinn viljann skjótt.
eytt og drepið á þessari nótt
hvatlega var til hefnda sótt
Högni seg þinn viljann skjótt.
facsimile
Jͤ eᷣ þu An ꝺͦ·
ey ꝺͤpıt þ̅aꝛe no·
uatlíga u t e̅ꝺa ſo·
Hog ſeg þín uılía̅ ſío·⫽
ey ꝺͤpıt þ̅aꝛe no·
uatlíga u t e̅ꝺa ſo·
Hog ſeg þín uılía̅ ſío·⫽
diplomatic
Jllre hefur þu An(dra) drott.
eytt og drepit ꜳ þessare nott.
huatliga uar til hefnda sott.
Hogni seg þin uilian skiott.
eytt og drepit ꜳ þessare nott.
huatliga uar til hefnda sott.
Hogni seg þin uilian skiott.
32.
Ríman
Ríman
normalised
Högni ansar hilmir nú
ekki sein er beiðnin sú
fá mér herskip fimmtán þú
fagurlega þau í hernað bú.
ekki sein er beiðnin sú
fá mér herskip fimmtán þú
fagurlega þau í hernað bú.
facsimile
Hog anſ ıl᷑ nv
eͨı ſeín e᷑ beꝺne̅ ſv·
a ı᷑ ᷑ſıp .xv. þu·
agᷣlíga þͣ ȷ ᷑naꝺ bv·⫽
eͨı ſeín e᷑ beꝺne̅ ſv·
a ı᷑ ᷑ſıp .xv. þu·
agᷣlíga þͣ ȷ ᷑naꝺ bv·⫽
diplomatic
Hog(ni) ansar hilmer nv
ecki sein er bednen sv.
fa mier herskip XV þu.
fagurliga þau j hernad bv.
ecki sein er bednen sv.
fa mier herskip XV þu.
fagurliga þau j hernad bv.
33.
Ríman
Ríman
normalised
Leyni ég ekki lofðung þig
lystir Helga að finna mig
hans er fremdin frægileg
fylkisson son má reyna sig.
lystir Helga að finna mig
hans er fremdin frægileg
fylkisson son má reyna sig.
facsimile
Ley̅e eͨ eͨı loꝺu̅g þͨ·
lyſt᷑ helga at íṅa ͨ·
̅ e᷑ ꝛe̅ꝺe̅ ꝛęıl̅g·
yleſß None a ꝛey̅a sͨ·⫽
lyſt᷑ helga at íṅa ͨ·
̅ e᷑ ꝛe̅ꝺe̅ ꝛęıl̅g·
yleſß None a ꝛey̅a sͨ·⫽
diplomatic
Leyne eg ecki lofdung þig.
lyster helga at finna mic.
hann er fremden fræiligg.
fylkis(son) ma reyna sic.
lyster helga at finna mic.
hann er fremden fræiligg.
fylkis(son) ma reyna sic.
34.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð svaraði hilmi þá
Högna lát sinn viljann fá
þótt þeir berjist sem bragnar sjá
báða sætti ég kappa þá.
Högna lát sinn viljann fá
þótt þeir berjist sem bragnar sjá
báða sætti ég kappa þá.
facsimile
Heꝛa ſuaꝺı ıle þa·
Hog latꝭ ſíṅ uılıᷠ a·
þo þ̅ꝛ b᷑ıeʒt s̅ bᷓgṅ ſıa·
baꝺa ſꜽı eͨ aṗa þa·⫽
Hog latꝭ ſíṅ uılıᷠ a·
þo þ̅ꝛ b᷑ıeʒt s̅ bᷓgṅ ſıa·
baꝺa ſꜽı eͨ aṗa þa·⫽
diplomatic
Hera(ud) suaradi hilme þa.
Hog(na) lat sinn uilian fa.
þott þeir beriezt sem bragnnar sia.
bada sætti eg kappa þa.
Hog(na) lat sinn uilian fa.
þott þeir beriezt sem bragnnar sia.
bada sætti eg kappa þa.
35.
Ríman
Ríman
normalised
Kóngurinn þá með kærleiks snilld
kappa játar sína vild
var þar síðan veislan gild
virðum skenkir brúðurinn mild.
kappa játar sína vild
var þar síðan veislan gild
virðum skenkir brúðurinn mild.
facsimile
K̅gᷣeṅ þa ᷘ ꜽꝛleıſ ſníꝺ·
aṗa ȷat ſı̅a uıꝺ·
u þ ſıꝺan ueıʒlͣ gıꝺ·
uꝺu̅ ſeı̅᷑ bꝛvꝺᷣıṅ ıꝺ·⫽
aṗa ȷat ſı̅a uıꝺ·
u þ ſıꝺan ueıʒlͣ gıꝺ·
uꝺu̅ ſeı̅᷑ bꝛvꝺᷣıṅ ıꝺ·⫽
diplomatic
Kongurenn þa med kærleiks snilld.
kappa jatar sina uilld.
uar þar sidan ueizlan gilld.
uirdum skeinker brvdurinn milld.
kappa jatar sina uilld.
uar þar sidan ueizlan gilld.
uirdum skeinker brvdurinn milld.
36.
Ríman
Ríman
normalised
Sér hið næsta setti þann
siklings nið er jarlinn vann
ferðin öngvan frægri mann
finna segist á jörðu en hann.
siklings nið er jarlinn vann
ferðin öngvan frægri mann
finna segist á jörðu en hann.
facsimile
Sı᷑ ᷘ nꜽſta ſeı þᷠ·
ſılíngᷤ níꝺ e᷑ ȷe̅ uaṅ·
᷑ꝺe̅ ongvᷠ ꝛꜽgͤ ᷠ·
ìṅa ſeígıʒt ȷoꝛꝺu e̅ aṅ·⫽
ſılíngᷤ níꝺ e᷑ ȷe̅ uaṅ·
᷑ꝺe̅ ongvᷠ ꝛꜽgͤ ᷠ·
ìṅa ſeígıʒt ȷoꝛꝺu e̅ aṅ·⫽
diplomatic
Sier hid næsta setti þan.
siklings nid er jarllen uann.
ferden ongvan frægre man.
fìnna seigizt ꜳ jordu en hann.
siklings nid er jarllen uann.
ferden ongvan frægre man.
fìnna seigizt ꜳ jordu en hann.
37.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð vill til hvílu gá
halurinn stirður í sárum lá
Svanhvít kom honum sjaldan frá
síst var Högna um brúði sjá.
halurinn stirður í sárum lá
Svanhvít kom honum sjaldan frá
síst var Högna um brúði sjá.
facsimile
Heꝛ̇auꝺ uı t uílu ga
alᷣeṅ ſtíꝛꝺᷣ ȷ ſaꝛv̅ lꜳ·
suᷠ o̅ ̅ ſıalꝺᷠ ᷓ·
ſıʒt u ho u̅ bͮꝺí ſıa·⫽
alᷣeṅ ſtíꝛꝺᷣ ȷ ſaꝛv̅ lꜳ·
suᷠ o̅ ̅ ſıalꝺᷠ ᷓ·
ſıʒt u ho u̅ bͮꝺí ſıa·⫽
diplomatic
Herraud uill til huilu ga
halurenn stirdur j sarvm lꜳ.
suan(huit) kom honum siallldan fra.
sizt uar Ho(gna) um brvdi sia.
halurenn stirdur j sarvm lꜳ.
suan(huit) kom honum siallldan fra.
sizt uar Ho(gna) um brvdi sia.
38.
Ríman
Ríman
normalised
Fimmtán herskip fylkir brátt
frakta lét á margan hátt
Högni valdi herlið knátt
höldum býtti hann varla smátt.
frakta lét á margan hátt
Högni valdi herlið knátt
höldum býtti hann varla smátt.
facsimile
Fı̅tᷠ ᷑ſıp yl᷑ bᷓ·
ᷓcta let ga̅ a·
Ho ualꝺı ᷑líꝺ na·
olꝺͫ bytí ̅ ua ſa·⫽
ᷓcta let ga̅ a·
Ho ualꝺı ᷑líꝺ na·
olꝺͫ bytí ̅ ua ſa·⫽
diplomatic
Fimtan herskip fylker bratt.
frackta let ꜳ margan hatt.
Ho(gni) ualdi herlid knatt.
holdum byti hann uarlla smatt.
frackta let ꜳ margan hatt.
Ho(gni) ualdi herlid knatt.
holdum byti hann uarlla smatt.
39.
Ríman
Ríman
normalised
Öngvan þann sem börn eður bú
brúði átti að festa trú
vildi sætan fjölnis frú
fylgja láta Högna nú.
brúði átti að festa trú
vildi sætan fjölnis frú
fylgja láta Högna nú.
facsimile
Aűnguᷠ þan ſe̅ bn eꝺᷣ bu·
bͮꝺı aí at eſta tͮ·
uıꝺı ſęt̅ íolneſ ͮ·
ylgí lata Hog nu·⫽
bͮꝺı aí at eſta tͮ·
uıꝺı ſęt̅ íolneſ ͮ·
ylgí lata Hog nu·⫽
diplomatic
Aunguan þan sem born edur bu.
brvdi atti at festa trv.
uilldi sætan fiolnes frv.
fylgia lata Hog(na) nu.
brvdi atti at festa trv.
uilldi sætan fiolnes frv.
fylgia lata Hog(na) nu.
40.
Ríman
Ríman
normalised
Hundruð fimm með herlið snart
Högni býr með stálið bjart
hvorki gáði um auð né art
þetta fólk var yfrið hart.
Högni býr með stálið bjart
hvorki gáði um auð né art
þetta fólk var yfrið hart.
facsimile
Hu̅ꝺͮt í̇ ᷘ ᷑lıꝺ ſn·
Ho byꝛ ᷘ ſtalt bı·
uͦı gaꝺı u̅ auꝺ ne aꝛ·
þ̅a ol uaꝛ yt ·⫽
Ho byꝛ ᷘ ſtalt bı·
uͦı gaꝺı u̅ auꝺ ne aꝛ·
þ̅a ol uaꝛ yt ·⫽
diplomatic
Hundrvt fimm med herlid snartt.
Ho(gni) byr med staltit biartt.
huorki gadi um aud ne artt.
þetta folk uar yfrit hartt.
Ho(gni) byr med staltit biartt.
huorki gadi um aud ne artt.
þetta folk uar yfrit hartt.
41.
Ríman
Ríman
normalised
Drengurinn stýrði drekanum þeim
er dýrstan sáu menn út í heim
ljósum Andra í laufa sveim
logaði gull fyrir stöfnum tveim
er dýrstan sáu menn út í heim
ljósum Andra í laufa sveim
logaði gull fyrir stöfnum tveim
facsimile
Dͤıngᷣín ſteyꝛꝺı ꝺͤanͫ þ̲·
e᷑ ꝺyꝛſtᷠ ſav ̅ ut ȷ eı̅·
lıoſv̅ anꝺᷓ ȷ laua ſueı̅·
logaꝺı gu ſtonͫ tueı̅·
e᷑ ꝺyꝛſtᷠ ſav ̅ ut ȷ eı̅·
lıoſv̅ anꝺᷓ ȷ laua ſueı̅·
logaꝺı gu ſtonͫ tueı̅·
diplomatic
Dreingurin steyrdi drekanum þeim.
er dyrstan sav menn ut j heim.
liosvm andra j laufa sueim.
logadi gull fyrir stofnum tueim.
er dyrstan sav menn ut j heim.
liosvm andra j laufa sueim.
logadi gull fyrir stofnum tueim.
42.
Ríman
Ríman
normalised
Mánuður leið frá málma fund
morgins eina fagra stund
seggir litu á síldar grund
sigla margan streingja hund.
morgins eina fagra stund
seggir litu á síldar grund
sigla margan streingja hund.
facsimile
Manuꝺᷣ leıꝺ ᷓ ala u̅ꝺ·
ͦgenſ eı̅a agᷓ ſtu̅ꝺ·
ſe᷑ lítu ſılꝺ gͮnꝺ·
ſıga gᷠ ſtꝛeı̅gͣ v̅ꝺ⫽
ͦgenſ eı̅a agᷓ ſtu̅ꝺ·
ſe᷑ lítu ſılꝺ gͮnꝺ·
ſıga gᷠ ſtꝛeı̅gͣ v̅ꝺ⫽
diplomatic
Manudur leid fra malma fund.
morgens eina fagra stund.
segger litu ꜳ sildar grvnd.
siglla margan streingia hvnd.
morgens eina fagra stund.
segger litu ꜳ sildar grvnd.
siglla margan streingia hvnd.
43.
Ríman
Ríman
normalised
Fimm tigir skipa með fræða storð
fljótlega koma með Þjassa morð
skildir þöktu á bæði borð
bragningsson son leit hringa skorð.
fljótlega koma með Þjassa morð
skildir þöktu á bæði borð
bragningsson son leit hringa skorð.
facsimile
Fı̅ tíg᷑ ſípa ᷘ ꝛꜽꝺa ſtꝺ·
lıotlíga o̅a ꝫ þıaa ͦꝺ·
ſılꝺ᷑ þoctu ꜳ bꜽꝺı boꝛꝺ·
bᷓgṅı̅gſß None leít nga ſͦꝺ·⫽
lıotlíga o̅a ꝫ þıaa ͦꝺ·
ſılꝺ᷑ þoctu ꜳ bꜽꝺı boꝛꝺ·
bᷓgṅı̅gſß None leít nga ſͦꝺ·⫽
diplomatic
Fim tiger skipa med fræda stord.
fliotliga koma med þiassa mord.
skilder þocktu ꜳ bædi bord.
bragnnings(son) leit hringa skord.
fliotliga koma med þiassa mord.
skilder þocktu ꜳ bædi bord.
bragnnings(son) leit hringa skord.
44.
Ríman
Ríman
normalised
Víf er kominn hinn vaski her
veit ég ei hve ríkið fer
harla margt til handa ber
hölda lið í landi þver
veit ég ei hve ríkið fer
harla margt til handa ber
hölda lið í landi þver
facsimile
Ví e᷑ oe̅ eṅ uaſı ᷑·
veít eͨ eı ve ꝛı ᷑·
a t ᷠꝺa b᷑·
olꝺa líꝺ ȷ l̅ꝺı þu᷑·
veít eͨ eı ve ꝛı ᷑·
a t ᷠꝺa b᷑·
olꝺa líꝺ ȷ l̅ꝺı þu᷑·
diplomatic
Vif er komemen enn uaski her.
veit eg ei hve rikit fer.
harlla martt til handa ber.
holda lid j lndi þuer.
veit eg ei hve rikit fer.
harlla martt til handa ber.
holda lid j lndi þuer.
45.
Ríman
Ríman
normalised
Berum oss vel kvað brúðurin teit
bragna stýrir þessari sveit
Hjarrandi sem hver mann veit
hann fer bræðra í eftir leit.
bragna stýrir þessari sveit
Hjarrandi sem hver mann veit
hann fer bræðra í eftir leit.
facsimile
Beꝛͫ o u̅l uᷘ bͮꝺᷣeṅ teıt·
bᷓgna ſtyꝛ᷑ þ̅aꝛe ſueít·
hıanꝺı ſe̅ u᷑ ᷠ ueıt·
̅ ᷑ bꝛꜽꝺᷓ ȷ ept᷑ leít·/
bᷓgna ſtyꝛ᷑ þ̅aꝛe ſueít·
hıanꝺı ſe̅ u᷑ ᷠ ueıt·
̅ ᷑ bꝛꜽꝺᷓ ȷ ept᷑ leít·/
diplomatic
Berum oss uel kuad brvdurenn teit.
bragna styrer þessare sueit.
hiarandi sem huer man ueit.
hann fer brædra j epter leit.
bragna styrer þessare sueit.
hiarandi sem huer man ueit.
hann fer brædra j epter leit.
46.
Ríman
Ríman
normalised
Fyrst mun Högni hitta þá
halurinn mun nú skeiðum hjá
seggurinn honum nú segja má
af sínum verkum allt í frá.
halurinn mun nú skeiðum hjá
seggurinn honum nú segja má
af sínum verkum allt í frá.
facsimile
Fyſt u̅ ho ía þa·
alᷣeṅ v̅ nv ſeıꝺͫ ía·
ſegᷣen ̅ nv ſegͣ a·
a ſínͫ u᷑u̅ at ȷ ᷓ·⫽
alᷣeṅ v̅ nv ſeıꝺͫ ía·
ſegᷣen ̅ nv ſegͣ a·
a ſínͫ u᷑u̅ at ȷ ᷓ·⫽
diplomatic
Fyst mun Ho(gni) hitta þa.
halurenn mvn nv skeidum hia.
seguren honum nv segia ma.
af sinum uerkum allt j fra.
halurenn mvn nv skeidum hia.
seguren honum nv segia ma.
af sinum uerkum allt j fra.
47.
Ríman
Ríman
normalised
Bjóðum síðan seggnum heim
og sjáum nú til hvað gengur þeim
Hjarranda með hrannar eim
og höfum svo náð af feðgum tveim.
og sjáum nú til hvað gengur þeim
Hjarranda með hrannar eim
og höfum svo náð af feðgum tveim.
facsimile
Bıoꝺͫ ſıꝺa̅ ſeġnͫ eı̅·
ſıau̅ nv t uᷘ ̅uꝛ þ̲·
hıanꝺa ᷘ ᷓn eí̇·
oͫ ſo nᷘ a eꝺgͫ tueı̅·⫽
ſıau̅ nv t uᷘ ̅uꝛ þ̲·
hıanꝺa ᷘ ᷓn eí̇·
oͫ ſo nᷘ a eꝺgͫ tueı̅·⫽
diplomatic
Biodum sidan seggnum heim.
og siaum nv til huad geingur þeim.
hiaranda med hranar eimm.
og hofum so nad af fedgum tueim.
og siaum nv til huad geingur þeim.
hiaranda med hranar eimm.
og hofum so nad af fedgum tueim.
48.
Ríman
Ríman
normalised
Högni gat nú sikling sjá
sannlega kenndi hann rekka þá
Fróða sveip og brandinn blá
bragnar taki nú hver sem má.
sannlega kenndi hann rekka þá
Fróða sveip og brandinn blá
bragnar taki nú hver sem má.
facsimile
Ho gat nv ſılı̅g ſıa·
ſanl̅ga ̅nꝺı ̅ ꝛͨa þa·
fͦꝺa ſueíp bᷓnꝺe̅ bla·
bᷓgn tͨı nu u᷑ ſe̅ a·⫽
ſanl̅ga ̅nꝺı ̅ ꝛͨa þa·
fͦꝺa ſueíp bᷓnꝺe̅ bla·
bᷓgn tͨı nu u᷑ ſe̅ a·⫽
diplomatic
Ho(gni) gat nv sikling sia.
sanliga kenndi hann recka þa.
froda sueip og branden bla.
bragnar taki nu huer sem ma.
sanliga kenndi hann recka þa.
froda sueip og branden bla.
bragnar taki nu huer sem ma.
49.
Ríman
Ríman
normalised
Þessir menn hafa þriflegt lið
þegar að snekkjur leggja af skrið
freistum hversu þeir verða við
virðar ef þér rjúfið grið.
þegar að snekkjur leggja af skrið
freistum hversu þeir verða við
virðar ef þér rjúfið grið.
facsimile
Þ̅s᷑ eṅ ͣ þlígt líꝺ·
þeg at ſnecıᷣ legͣ a ſꝺ·
ͤıſtu̅ u᷑u þ̅ꝛ u᷑ꝺa v·
uıꝛꝺ e þı᷑ ꝛíu gꝺ·⫽
þeg at ſnecıᷣ legͣ a ſꝺ·
ͤıſtu̅ u᷑u þ̅ꝛ u᷑ꝺa v·
uıꝛꝺ e þı᷑ ꝛíu gꝺ·⫽
diplomatic
Þesser menn hafa þrifligt lid.
þegar at sneckiur legia af skrid.
freistum huerssu þeir uerda vid.
uirdar ef þier riufit grid.
þegar at sneckiur legia af skrid.
freistum huerssu þeir uerda vid.
uirdar ef þier riufit grid.
50.
Ríman
Ríman
normalised
Elfar grimmar allir senn
Andra hugðu skipunum enn
ráða fyrir en rausnar menn
rjóða bjuggust ylgjar tenn.
Andra hugðu skipunum enn
ráða fyrir en rausnar menn
rjóða bjuggust ylgjar tenn.
facsimile
El g a᷑ ſeṅ·
anꝺᷓ ugꝺu ſıpunͫ eṅ·
ꝛᷘa e̅ ꝛauſnaꝛ ̅·
ꝛíoꝺa bívguʒt ylgıaꝛ teṅ·⫽
anꝺᷓ ugꝺu ſıpunͫ eṅ·
ꝛᷘa e̅ ꝛauſnaꝛ ̅·
ꝛíoꝺa bívguʒt ylgıaꝛ teṅ·⫽
diplomatic
Elfar grimar aller senn.
andra hugdu skipunum enn.
rada fyrir en rausnar menn.
rioda bivguzt ylgiar tenn.
andra hugdu skipunum enn.
rada fyrir en rausnar menn.
rioda bivguzt ylgiar tenn.
51.
Ríman
Ríman
normalised
Jarlinn talaði virða við
veitum rekkum öngvan frið
þó er mér grunur að þetta lið
þeygi hafi nú Andra sið.
veitum rekkum öngvan frið
þó er mér grunur að þetta lið
þeygi hafi nú Andra sið.
facsimile
Jꝛe̅ tlꝺı uꝺa ut·
ueıtͫ ʀͨu̅ onguᷠ ꝺ·
þo e᷑ ı᷑ gͮnuꝛ at þ̅ta líꝺ·
þeyı ͤ nu anꝺᷓ ſıꝺ·⫽
ueıtͫ ʀͨu̅ onguᷠ ꝺ·
þo e᷑ ı᷑ gͮnuꝛ at þ̅ta líꝺ·
þeyı ͤ nu anꝺᷓ ſıꝺ·⫽
diplomatic
Jarllen taladi uirda uitt.
ueitum ʀeckum onguan frid.
þo er mier grvnur at þetta lid.
þeyi hafe nu andra sid.
ueitum ʀeckum onguan frid.
þo er mier grvnur at þetta lid.
þeyi hafe nu andra sid.
52.
Ríman
Ríman
normalised
Þegar að her kom höfnum að
Högni gekk úr leyndum stað
höggva og leggja hölda bað
herinn geystist rómu að.
Högni gekk úr leyndum stað
höggva og leggja hölda bað
herinn geystist rómu að.
facsimile
Þ̅g at ᷑ o̅ ou̅ at·
Hog gͨ uꝛ ley̅ꝺu̅ ſtaꝺ·
oġua leͣ olꝺa bᷘ·
᷑ín geyſtíʒ ꝛo̅u at·⫽
Hog gͨ uꝛ ley̅ꝺu̅ ſtaꝺ·
oġua leͣ olꝺa bᷘ·
᷑ín geyſtíʒ ꝛo̅u at·⫽
diplomatic
Þegar at her kom hof⟨n⟩um at.
Hog(ni) geck ur leyndum stad.
hoggua og leggia holda bad.
herin geystiz romu at.
Hog(ni) geck ur leyndum stad.
hoggua og leggia holda bad.
herin geystiz romu at.
53.
Ríman
Ríman
normalised
Kylfan sýndi höflgum haf
Högni reiddi magni af
sterkleg högg með stáli gaf
steyptust fjórar skeiður í kaf.
Högni reiddi magni af
sterkleg högg með stáli gaf
steyptust fjórar skeiður í kaf.
facsimile
Kylᷠ ſy̅ꝺı olgu̅ a·
hog ꝛeıꝺꝺí ag̅e a·
ſt᷑líg oġ ᷘ ſtale ga·
ſteyptuʒ ıaꝛ ſeıꝺᷣ ȷ a·⫽
hog ꝛeıꝺꝺí ag̅e a·
ſt᷑líg oġ ᷘ ſtale ga·
ſteyptuʒ ıaꝛ ſeıꝺᷣ ȷ a·⫽
diplomatic
Kylfan syndi hoflgum haf.
Hog(ni) reiddi magne af.
sterklig hogg med stale gaf.
steyptuz fiorar skeidur j kaf.
Hog(ni) reiddi magne af.
sterklig hogg med stale gaf.
steyptuz fiorar skeidur j kaf.
54.
Ríman
Ríman
normalised
Hjarrandi nam Högna á
hátt og snjallt að kalla þá
allir skulu vér undan gá
ekki slíku að standast má.
hátt og snjallt að kalla þá
allir skulu vér undan gá
ekki slíku að standast má.
facsimile
Hıanꝺí na̅ Ho ·
aṫ ſníat at aa þa·
a᷑ ſ̅u uꜽꝛ u̅ꝺᷠ g·
eͨı ıu at ſta̅ꝺaʒt a·⫽
aṫ ſníat at aa þa·
a᷑ ſ̅u uꜽꝛ u̅ꝺᷠ g·
eͨı ıu at ſta̅ꝺaʒt a·⫽
diplomatic
Hiarandi nam Ho(gna) ꜳ.
hatt og sniallt at kalla þa.
aller skulu uær undan gꜳ.
ecki sliku at standazt ma.
hatt og sniallt at kalla þa.
aller skulu uær undan gꜳ.
ecki sliku at standazt ma.
55.
Ríman
Ríman
normalised
Öflugan kenni ég arfa minn
inn oss Högni af ferðum þín
hvergi minkast heimsku slín
heljar viltu auka pín.
inn oss Högni af ferðum þín
hvergi minkast heimsku slín
heljar viltu auka pín.
facsimile
Aulga̅ ̅ṅe eͨ aꝛa íṅ·
ṅ o Hog a ᷑ꝺu̅ þı̅·
u᷑gı ı̅aʒ eíſu ín·
elı uıtu aua pı̅·⫽
ṅ o Hog a ᷑ꝺu̅ þı̅·
u᷑gı ı̅aʒ eíſu ín·
elı uıtu aua pı̅·⫽
diplomatic
Auflgan kenne eg arfa minn.
jnn oss Hog(ni) af ferdum þin.
huergi minkaz heimsku slin.
heliar uilltu auka pin.
jnn oss Hog(ni) af ferdum þin.
huergi minkaz heimsku slin.
heliar uilltu auka pin.
56.
Ríman
Ríman
normalised
Högni kallar hárri raust
Hjarrandi með ráðin traust
stórlega þykir mér standa laust
stillir rennur og hirðin hraust.
Hjarrandi með ráðin traust
stórlega þykir mér standa laust
stillir rennur og hirðin hraust.
facsimile
Hog a e ꝛauſt·
hıanꝺı ᷘ ꝛᷘen tᷓuſt·
ſtoꝛl̅ga þͨı ı᷑ ſtᷠꝺa lauſt·
ſtı᷑ ꝛeṅᷣ íꝛꝺe̅ ᷓuſt·⫽
hıanꝺı ᷘ ꝛᷘen tᷓuſt·
ſtoꝛl̅ga þͨı ı᷑ ſtᷠꝺa lauſt·
ſtı᷑ ꝛeṅᷣ íꝛꝺe̅ ᷓuſt·⫽
diplomatic
Hog(ni) kallar hare raust.
hiarandi med raden traust.
storliga þycki mier standa laust.
stiller rennur og hirden hraust.
hiarandi med raden traust.
storliga þycki mier standa laust.
stiller rennur og hirden hraust.
57.
Ríman
Ríman
normalised
Þú namt raupa í þinni höll
og þóttist kunna ráðin öll
jafn vel menn sem máttug tröll
þú mundir vinna í randa göll.
og þóttist kunna ráðin öll
jafn vel menn sem máttug tröll
þú mundir vinna í randa göll.
facsimile
Þu nat ꝛaupa ȷ þíṅe o·
þoeʒt uṅa ꝛaᷘeṅ o·
ȷan vel ̅ ſe̅ aug tᷓu·
þu ̅ꝺ᷑ uíṅa ȷ ꝛa̅ꝺa go·⫽
þoeʒt uṅa ꝛaᷘeṅ o·
ȷan vel ̅ ſe̅ aug tᷓu·
þu ̅ꝺ᷑ uíṅa ȷ ꝛa̅ꝺa go·⫽
diplomatic
Þu namt raupa j þinne holl.
og þottezt kunna raadenn oll.
jafn vel menn sem mattug traull.
þu munder uinna j randa goll.
og þottezt kunna raadenn oll.
jafn vel menn sem mattug traull.
þu munder uinna j randa goll.
58.
Ríman
Ríman
normalised
Ég kann hvorki kukl né slægð
kappsins höfðum ærna nægð
þó varð Andra illskan lægð
alla drap ég hans sveit með frægð.
kappsins höfðum ærna nægð
þó varð Andra illskan lægð
alla drap ég hans sveit með frægð.
facsimile
E ᷠ uͦe ul ne ꜽgꝺ·
aṗſe̅s oꝺͫ ꜽꝛna nꜽgꝺ·
þo uꝺ An ȷſᷠ lꜽgꝺ·
aa ꝺᷓp eͨ ̅ ſueít ᷘ ꝛꜽgꝺ·⫽
aṗſe̅s oꝺͫ ꜽꝛna nꜽgꝺ·
þo uꝺ An ȷſᷠ lꜽgꝺ·
aa ꝺᷓp eͨ ̅ ſueít ᷘ ꝛꜽgꝺ·⫽
diplomatic
Ek kan huorke kukl ne slægd.
kappsens hofdum ærna nægd.
þo uard An(dra) jllskan lægd.
alla drap eg han⟨s⟩ sueit med frægd.
kappsens hofdum ærna nægd.
þo uard An(dra) jllskan lægd.
alla drap eg han⟨s⟩ sueit med frægd.
59.
Ríman
Ríman
normalised
Kónginn Loga ég kúgað gat
kann ég ekki að sinna um það
lát nú faðir minn landi að
og leggjum niður þetta hrat.
kann ég ekki að sinna um það
lát nú faðir minn landi að
og leggjum niður þetta hrat.
facsimile
K̅ge̅ log eͨ ugᷘ gat·
ᷠ eͨ eͨı at ſıṅa u̅ þaṫ·
lat nu aꝺ᷑ íṅ l̅ꝺı at·
leġíu̅ nıꝺᷣ þ̅a ᷓt·⫽
ᷠ eͨ eͨı at ſıṅa u̅ þaṫ·
lat nu aꝺ᷑ íṅ l̅ꝺı at·
leġíu̅ nıꝺᷣ þ̅a ᷓt·⫽
diplomatic
Kongen loga eg kugad gat.
kan eg ecki at sinna um þatt.
lat nu fader minn landi at.
og leggium nidur þetta hrat.
kan eg ecki at sinna um þatt.
lat nu fader minn landi at.
og leggium nidur þetta hrat.
60.
Ríman
Ríman
normalised
Fundumst brátt en dreki var kyrr
blíðir frændur en lægðist styr
öll tíðindin jarlinn spyr
innilega þau gjörðust fyrr.
blíðir frændur en lægðist styr
öll tíðindin jarlinn spyr
innilega þau gjörðust fyrr.
facsimile
Fu̅ꝺu̅ʒ bᷓ e̅ ꝺͤcı u yꝛ
blíꝺ᷑ ꝛꜽ̅ꝺᷣ e̅ lꜽgʒt ſtyꝛ·
o tíꝺe̅ꝺín ȷe̅ ſpyꝛ·
ȷṅel̅ga þͣ gͦꝛꝺuʒ ·⫽
blíꝺ᷑ ꝛꜽ̅ꝺᷣ e̅ lꜽgʒt ſtyꝛ·
o tíꝺe̅ꝺín ȷe̅ ſpyꝛ·
ȷṅel̅ga þͣ gͦꝛꝺuʒ ·⫽
diplomatic
Fundunz bratt en drecki uar kyr
blider frændur en lægdizt styr.
oll tidendín jarllen spyr.
jnneliga þau gorrduz fyr.
blider frændur en lægdizt styr.
oll tidendín jarllen spyr.
jnneliga þau gorrduz fyr.
61.
Ríman
Ríman
normalised
hirðin veitti Högna þá
heiður og lof sem greinast má
feðgar vilja frónið á
fyrir var kóngurinn staddur þá.
heiður og lof sem greinast má
feðgar vilja frónið á
fyrir var kóngurinn staddur þá.
facsimile
Híꝛꝺe̅ ueıí Ho þa·
eıꝺᷣ lo s̅ gͤínaʒ a·
eꝺg uılͣ ͦneꝺ ·
u ̅gᷣın ſtaꝺꝺᷣ þa·⫽
eıꝺᷣ lo s̅ gͤínaʒ a·
eꝺg uılͣ ͦneꝺ ·
u ̅gᷣın ſtaꝺꝺᷣ þa·⫽
diplomatic
Hirden ueitti Ho(gna) þa.
heidur og lof sem greinaz ma.
fedgar uilia froned ꜳ.
fyrir uar kongurin staddur þa.
heidur og lof sem greinaz ma.
fedgar uilia froned ꜳ.
fyrir uar kongurin staddur þa.
62.
Ríman
Ríman
normalised
Logi bauð jarli auð með náð
ljósrar eru það ungfrúr ráð
virðar settu á vísis láð
veitti kóngur með list og dáð.
ljósrar eru það ungfrúr ráð
virðar settu á vísis láð
veitti kóngur með list og dáð.
facsimile
Logí bauꝺ ȷe auꝺ ᷘ nᷘ·
líoſꝛ e᷑u þ̅ ȷu̅gͮ ꝛaꝺ·
uꝺ ſeu uıſeſ lᷘ·
ueíí ̅gᷣ ᷘ lıſt ẟaẟ·⫽
líoſꝛ e᷑u þ̅ ȷu̅gͮ ꝛaꝺ·
uꝺ ſeu uıſeſ lᷘ·
ueíí ̅gᷣ ᷘ lıſt ẟaẟ·⫽
diplomatic
Logi baud jarlle aud med nad.
liosrar eeru þad jungfrv rad.
uirdar settu ꜳ uises lad.
ueitti kongur med list og dad.
liosrar eeru þad jungfrv rad.
uirdar settu ꜳ uises lad.
ueitti kongur med list og dad.
63.
Ríman
Ríman
normalised
Ræsir gjörði rásar lá
rekka sveitum skemmtan fá
Högna frægð og höggum frá
hver nam öðrum segja frá.
rekka sveitum skemmtan fá
Högna frægð og höggum frá
hver nam öðrum segja frá.
facsimile
Rꜽs᷑ gıͦꝺí ꝛaſaꝛ la·
ꝛͨa ſueıtu̅ ſe̅tᷠ a·
Ho ꝛꜽgꝺ ou̅ ᷓ·
u᷑ na̅ oꝺꝛͫ ſegͣ ᷓ·⫽
ꝛͨa ſueıtu̅ ſe̅tᷠ a·
Ho ꝛꜽgꝺ ou̅ ᷓ·
u᷑ na̅ oꝺꝛͫ ſegͣ ᷓ·⫽
diplomatic
Ræser giordi rasar la.
recka sueitum skemtan fa.
Ho(gna) frægd og hoggum fra.
huer nam odrum segia fra.
recka sueitum skemtan fa.
Ho(gna) frægd og hoggum fra.
huer nam odrum segia fra.
64.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð leiddi hin hvíta frú
Hjarranda til fundar nú
mælti jarl við motra brú
mær finnst engin dyggari en þú.
Hjarranda til fundar nú
mælti jarl við motra brú
mær finnst engin dyggari en þú.
facsimile
H᷑ꝛav leıꝺ̇í e̅ uíta ͮ·
hıaanꝺa t u̅ꝺ nu·
l̅e ȷ u otᷓ bͮ·
ꜽꝛ ı̅ʒt eı̅gı ꝺyͤ e̅ þu·⫽
hıaanꝺa t u̅ꝺ nu·
l̅e ȷ u otᷓ bͮ·
ꜽꝛ ı̅ʒt eı̅gı ꝺyͤ e̅ þu·⫽
diplomatic
Herrav(d) leiddi en huita frv.
hiaaranda til fundar nu.
mæltte jarll uid motra brv.
mær finzt eingi dyggre en þu.
hiaaranda til fundar nu.
mæltte jarll uid motra brv.
mær finzt eingi dyggre en þu.
65.
Ríman
Ríman
normalised
Þar má líta fagna fund
feðgar tala með jarlsins kund
viltu þessa hringa hrund
Högni festa í samri stund.
feðgar tala með jarlsins kund
viltu þessa hringa hrund
Högni festa í samri stund.
facsimile
Þ a líta ag̅a u̅ꝺ·
eꝺg tala ᷘ ȷſe̅s u̅ꝺ·
uıtu þ̅a nga ͮnꝺ·
Ho eſta ȷ ſaͤ ſtu̅ẟ·⫽
eꝺg tala ᷘ ȷſe̅s u̅ꝺ·
uıtu þ̅a nga ͮnꝺ·
Ho eſta ȷ ſaͤ ſtu̅ẟ·⫽
diplomatic
Þar ma lita fagna fund.
fedgar tala med jarllsens kund.
uilltu þessa hringa hrvnd.
Ho(gni) festa j samre stund.
fedgar tala med jarllsens kund.
uilltu þessa hringa hrvnd.
Ho(gni) festa j samre stund.
66.
Ríman
Ríman
normalised
Högni svaraði seggjum reiður
svo er mér þessi ristill leiður
ætla ég hvorki happ né heiður
henni gjöra kvað stála meiður.
svo er mér þessi ristill leiður
ætla ég hvorki happ né heiður
henni gjöra kvað stála meiður.
facsimile
Hog̅ı ſuaꝛaꝺı ſeġív̅ ꝛeıꝺᷣ·
sͦ e᷑ ı᷑ þ̅e ꝛíſte leıꝺᷣ·
ꜽta eͨ uͦı aṗ ne eıꝺᷣ·
̅e gıoᷓ uᷘ ſtala eıꝺᷣ·⫽
sͦ e᷑ ı᷑ þ̅e ꝛíſte leıꝺᷣ·
ꜽta eͨ uͦı aṗ ne eıꝺᷣ·
̅e gıoᷓ uᷘ ſtala eıꝺᷣ·⫽
diplomatic
Hogni suaradi seggivm reidur.
suo er mier þesse ristell leidur.
ætlla eg huorki happ ne heidur.
henne giora kuad stala meidur.
suo er mier þesse ristell leidur.
ætlla eg huorki happ ne heidur.
henne giora kuad stala meidur.
67.
Ríman
Ríman
normalised
Jarlinn svaraði seggnum nú
sjást mun aldrei dýrri frú
en göfga síðar gullaðs brú
gjarna vildir eiga þú.
sjást mun aldrei dýrri frú
en göfga síðar gullaðs brú
gjarna vildir eiga þú.
facsimile
Jaꝛe̅ ſuaꝛᷘé ſeġnͫ nu·
ſíaʒt u̅ aꝺ ꝺyꝛͤ ͮ·
e̅ gauga ſıꝺ guaʒ bͮ·
gına uıꝺ᷑ eíga þu·⫽
ſíaʒt u̅ aꝺ ꝺyꝛͤ ͮ·
e̅ gauga ſıꝺ guaʒ bͮ·
gına uıꝺ᷑ eíga þu·⫽
diplomatic
Jarllen suaradé seggnum nu.
siazt mun alldri dyrre frv.
en gaufga sidar gullaz brv.
giarna uillder eiga þu.
siazt mun alldri dyrre frv.
en gaufga sidar gullaz brv.
giarna uillder eiga þu.
68.
Ríman
Ríman
normalised
Veislan leið en vogar eim
veitti kóngurinn feðgum þeim
Hjarrandi þá silfur og seim
siglir svo til landa heim.
veitti kóngurinn feðgum þeim
Hjarrandi þá silfur og seim
siglir svo til landa heim.
facsimile
Veíʒlᷠ leıꝺ e̅ uog eı̅·
ueìí ̅gᷣen eꝺgͫ þ̅·
hıanꝺı þa ſılᷣ ſeı̅·
ſıg᷑ sͦ t l̅ꝺ eı̅·⫽
ueìí ̅gᷣen eꝺgͫ þ̅·
hıanꝺı þa ſılᷣ ſeı̅·
ſıg᷑ sͦ t l̅ꝺ eı̅·⫽
diplomatic
Veizlan leid en uogar eim.
ueitti konguren fedgum þeim.
hiarandi þa silfur og seim.
sigller suo til landa heim.
ueitti konguren fedgum þeim.
hiarandi þa silfur og seim.
sigller suo til landa heim.
69.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð fylgir Högni þá
hilmi taka þeir orlof frá
settu drengir segl við rá
síðan héldu græðinn á.
hilmi taka þeir orlof frá
settu drengir segl við rá
síðan héldu græðinn á.
facsimile
H᷑avꝺ ylg᷑ Ho þa·
ıle tͨ þ̅ꝛ oꝛlo ᷓ·
ſeu ꝺͤíng᷑ ſegl u ʀa·
ſıꝺᷠ íelꝺu gꝛꜽꝺe̅ ·⫽
ıle tͨ þ̅ꝛ oꝛlo ᷓ·
ſeu ꝺͤíng᷑ ſegl u ʀa·
ſıꝺᷠ íelꝺu gꝛꜽꝺe̅ ·⫽
diplomatic
Heravd fylger Ho(gni) þa.
hilme taka þeir orlof fra.
settu dreinger segl uid ʀa.
sidan hieldu græden ꜳ.
hilme taka þeir orlof fra.
settu dreinger segl uid ʀa.
sidan hieldu græden ꜳ.
70.
Ríman
Ríman
normalised
Hefring sýndist gleypa grér
græna jörð en steypast sker
biblenda mun byrgjast hér
breytast nú sem vonlegt er.
græna jörð en steypast sker
biblenda mun byrgjast hér
breytast nú sem vonlegt er.
facsimile
Heꝛı̅g ſy̅ꝺıʒ gleypa gͤʀ·
gꝛꜽ̅a ȷꝺ e̅ ſteypaʒ ſ᷑·
bıblenꝺa u̅ byꝛgíaʒt ı᷑·
bꝛeytaʒt nu s̅ uonl̅gt e᷑⫽
gꝛꜽ̅a ȷꝺ e̅ ſteypaʒ ſ᷑·
bıblenꝺa u̅ byꝛgíaʒt ı᷑·
bꝛeytaʒt nu s̅ uonl̅gt e᷑⫽
diplomatic
Hefring syndiz gleypa greʀ.
græna jord en steypaz sker.
biblenda mun byrgiazt hier.
breytazt nu sem uonligt er.
græna jord en steypaz sker.
biblenda mun byrgiazt hier.
breytazt nu sem uonligt er.
71.
Niðurlag
Niðurlag
normalised
Svo er hið ramma raddar setur
rekknum stirt svo varla getur
Öndrur fleiri ort í vetur
annan trú ég nenni betur.
rekknum stirt svo varla getur
Öndrur fleiri ort í vetur
annan trú ég nenni betur.
facsimile
So e᷑ ꝛȧa ꝛaꝺꝺ ſetᷣ·
ꝛͨnu̅ ſtíꝛ ſo ua getᷣ·
aunꝺꝛvꝛ leıͤ oꝛ ȷ uetᷣ·
aṅaṅ tͮ eͨ neṅe betᷣ·⫽
ꝛͨnu̅ ſtíꝛ ſo ua getᷣ·
aunꝺꝛvꝛ leıͤ oꝛ ȷ uetᷣ·
aṅaṅ tͮ eͨ neṅe betᷣ·⫽
diplomatic
So er hit ramma raddar setur.
recknum stirtt so uarlla getur.
aundrvr fleire ortt j uetur.
annann trv eg nenne betur.
recknum stirtt so uarlla getur.
aundrvr fleire ortt j uetur.
annann trv eg nenne betur.