Karel
— Rannsóknarvettvangur rímna
Lemmata   |   Textatengsl   |   Ordbog β  

Andra rímur — 1. ríma

Óþekktur höfundur

1.
Formáli
normalised
Mín var raunar raddar eik
reyfð á einum morgni
því mun Skrímnis skálakveik
skenkt af óðar horni.

facsimile
MJN u ꝛavn ꝛaꝺꝺ eı·
ꝛeyꝺ eınͫ ne·
þ v̅ ſṅſ ſala ueı·
ſeı̅t a oꝺ oꝛṅe⫽

diplomatic
MJN uar ravnar raddar eik
reyfd einum morne
þui mvn Skrimnnis skala kueik
skeinkt af odar hornne.

2.
Formáli
normalised
Fyrir það listugt lífið ungt
lék ég mér við yndi,
því ber ég þungan þagnar punkt
og þrautar dauflegt lyndi.

facsimile
 þ̅ líſtugt lı íu̅gt·
le ı᷑ u y̅dı·
þ b᷑ þungᷠ þagn pu̅gt
þᷓutꝛ ꝺvl̅gt ly̅ꝺi

diplomatic
Fyrer þad listugt lifit iungt
lek eg mier uid yndi
þui ber eg þungan þagnar pungt
og þrautar davfligt lyndi.

3.
Formáli
normalised
Hugsa ég jafnan um fyrir mér
hnugginn gleði og seimi
hvað nattúran ólík er
er áður var fyrr í heimi.

facsimile
Hugxa ȷanᷠ  ı᷑·
hnuge̅ gleꝺı seı̅e·
uaẟ naaᷣn olı e᷑·
e᷑ aꝺ᷑ uaʀ yr ȷ heı̅e

diplomatic
Hugxa eg jafnan um fyrir mier
hnugen gledi og seime
huad natturan olik er
er adur uaʀ fyr j heime.

4.
Formáli
normalised
Hvort mun nær hamingjan er
harðla galin um stundir
eða mun þeyu þykja hér
þegna hlýrni undir.

facsimile
Hv u̅ nꜽꝛ at aı̅gıᷠ e᷑·
ͬa galen v ſtu̅dͬ·
eꝺa u̅ þeyu þıckia hiͬ·
þeg̅a hlyꝛne vnꝺͬ

diplomatic
Hvortt mun nær at hamingian er
harlla galen vm stunder
eda mun þeyu þickia hier
þegna hlyrne vnder.

5.
Formáli
normalised
Þjófa börn og þræla kind,
það gjörir hún sér kæra,
hinum sem öðrum varpi í vind
er var fyrir heiður og æra.

facsimile
Þıoa bn þꝛꜽla ı̅ꝺ·
þ̅ gıeꝛ sı ꜽᷓ·
ınͫ oꝺꝛͫ· vpe ȷ uı̅ꝺ·
e᷑ u  eıꝺᷣ ꜽᷓ

diplomatic
Þiofa born og þræla kind
þad giorer hon sier ra
hinum sem odrum varpe j uind
er uar fyrer heidur og æra.

6.
Formáli
normalised
Göngumenn og grómar þeir
girntust fyrr með trínum,
hreykjast upp í hossi meir
en heiðri kunni sínum.

facsimile
Gongű ̅ gͦ þ̅ꝛ·
gntuʒt ᷣ ᷘ tnv̅
ͤyaʒt uṗ ȷ oe eıꝛ·
eıꝺ uṅí ſínu̅

diplomatic
Gongu menn og gromar þeir
girntuzt fyr med trinvm
hreykiazt upp j hosse meir
en heidri kunni sinum.

7.
Formáli
normalised
Hrópleg orð og hesta rán
héraða millum fljúga,
leika fyrst með lygar og smán
og lítilmagnann kúga.

facsimile
Hͦpl̅g oꝛꝺ eſta ʀ·
ıaꝺa ıv̅ líuga·
leıa yſt ᷘ lẏg ſᷠ·
lítel agṅa̅ uga·⫽

diplomatic
Hroplig ord og hesta ʀan
hierada millvm fliuga
leika fyst med lyggar og sman
og litel magnnan kuga.

8.
Formáli
normalised
En þegar rekkar raka í braut
reisu einni fleiri
koma þá heim með klæða skraut
og kallast hverjum meiri.

facsimile
Eṅ þ̅g ꝛͨ ꝛaa ȷ bᷓut·
ꝛeíſu eıṅí leıͤ·
o̅a þa eı̅ ᷘ lꜽꝺa ſᷓut·
aaʒ uıv̅ eı

diplomatic
Enn þegar reckar raka j braut
reisu einni fleire
koma þa heim med klæða skraut
og kallaz huerivm meiri.

9.
Formáli
normalised
Tálrauð klæði og trefla strút
taka þeir upp skarta,
reisugum hestum ríða út
með rönd og hjálma bjarta.

facsimile
Talꝛauꝺ lꜽꝺı tͤla ſtͧt·
tͨa þe̅ꝛ uṗ at ſta·
ꝛeıſugͫ eſtu̅ ꝛíꝺa ut
ᷘ ꝛo̅ꝺ ıala bı᷑ta

diplomatic
Talraud klædi og trefla strvt
taca þeir upp at skarta
reisugum hestum rida ut
med rond og hialma biarta.

10.
Formáli
normalised
Svo er orðið vænt um þá
sem virða aðra fróma,
langan veg sveitin sjá
seggja fegurð og blóma.

facsimile
So e᷑ nu oꝛꝺ uꜽ̅ þa·
ſe̅ uꝺa aꝺᷓ ͦa·
langᷠ ueg a ſueíte̅ ſıa·
ſeͣ egꝺ blo̅a

diplomatic
So er nu ordit ntt um þa
sem uirda adra froma
langan ueg ma sueiten sia
seggia fegurd og bloma.

11.
Formáli
normalised
Hver kann segja hinum er spyr
hafa þeir auð og sæmdir,
vissi enginn væri fyrr
virðar illa ræmdir.

facsimile
Hu᷑ ᷠ ſegͣ ınͫ e᷑ ſpyꝛ·
ͣ þ̅ꝛ auꝺ ſꜽ̅ꝺ·
uıı eı̅gı at uꜽ yꝛ·
uꝺ᷑ ȷa ꝛꜽ̅ꝺ᷑

diplomatic
Huer kann segia hinum er spyr
hafa þeir aud og mder
uissi eingi at ri fyr
uirdar jlla mder.

12.
Formáli
normalised
Hér með gefur þeim hamingjan mekt,
heiður og alls kyns nægðir,
kaupa víf af vænni slekt
og velja dýrar mægðir.

facsimile
Hı᷑ ᷘ geᷣ þ̲ a̅íngıᷠ ͨt·
eıꝺᷣ aʒ ynſ nꜽgꝺ᷑·
aupa uı a uꜽṅe ect·
uelía ꝺyꝛ᷑ ꜽgꝺ᷑

diplomatic
Hier med gefur þeim hamingian mekt
heidur og allz kyns nægder
kaupa uif af uænne sleckt
og uelia dyrar mægder.

13.
Formáli
normalised
Ýtrar blandast ættir þá
og eru það heimsins vélar,
hrærast saman sem heyra
herra slekt og þrælar.

facsimile
Ytᷓꝛ blꝺᷠaʒt ꜽ᷑ þa·
þ̅ eı̅ſe̅s vꜽl᷑·
ꝛꜽaʒ ſaᷠ eyᷓ a·
᷑ꝛa et þꝛꜽlͬ

diplomatic
Ytrar blandazt ætter þa
og eru þ heimsens vælar
hræaz saman sem heyra ma
herra slekt og þrælar.

14.
Formáli
normalised
Fyrri girntust fagurleg víf
framandi menn gilja,
þeir settu í háska sál og líf
fyrir sætu mjúkan vilja.

facsimile
Fyꝛe gıꝛ̅tuʒt agᷣlíg vı
ᷓᷠꝺı e̅ at gılía·
þꝛ̅ ſeu ȷ aſa ſal lí·
 ſꜽtu íűᷠ uılía·

diplomatic
Fyre girntuzt fagurlig vif
framandi menn at gilia
þeir settu j haska sal og lif
fyrer sætu miukan uilia.

15.
Formáli
normalised
Herra art og frygðar frúr
fyrr í hverju landi
lofuðu síðan leyndar trúr
með list og elsku bandi.

facsimile
Hꝛ᷑a aꝛt ꝛygꝺͬ ͧꝛ
yꝛ ȷ v᷑íu l̅ꝺí·
louꝺu ſıꝺᷠ ley̅ꝺ᷑ tͧ·
ᷘ líſt elſu bᷠꝺe·

diplomatic
Herra art og frygdar frvr
fyr j hveriu landi
lofudu sidan leyndar trur
med list og elsku bande.

16.
Formáli
normalised
Drengir fengu í dára vind
dísi raddar iðja,
þorði engin þræla kind
þeirra biðja.

facsimile
Dͤíng᷑ eı̅gv ȷ ꝺaꝛa uı̅ꝺ·
ꝺıse ꝛaꝺꝺ᷑ ȷꝺͣ·
þꝺı eı̅gí þꝛꜽla ı̅ꝺ·
þ̅ꝛa a ne bıꝺͣ·

diplomatic
Dreinger feingv j dara uind
dise raddar jdia
þordi eingi þræla kind
þeirra fa ne bidia.

17.
Formáli
normalised
Yfrið hef ég efni í nóg
yrkja margt af slíku,
setjum fyrst á fræða skóg
frosta björn líku.

facsimile
Yꝛͤt ͤ e̅í ȷ nog·
at yꝛͣ ᷑ a ıu·
ſetív̅ ᷣſt ꝛꜽꝺa ſog·
ͦſta bın at lu

diplomatic
Yfret hefe eg efni j nog
at yrkia martt af sliku
setivm fyrst fræda skog
frosta biorn at lku.

18.
Ríman
normalised
Hálogalandi hilmi þann
höldar sögðu stýra,
grettis jörðu gladdi hann
gumna sína dýra.

facsimile
Haloga l̅ꝺı ıle þᷠ·
olꝺ᷑ ſogꝺu ſtyᷓ·
gͤıꝛſ ȷoꝛꝺu glaꝺꝺí ̅·
gu̅na ſıṅa ꝺyᷓ

diplomatic
Haloga lande hilme þann
holdar sogdu styra
grettirs jordu gladdi hann
gumna sinna dyra.

19.
Ríman
normalised
Logi hét þessi lofðung glaður
listum hlaðinn og prýði,
fundist hefur ei frómri maður
fyrr með heiðnum lýði.

facsimile
Logí et þ̅e loꝺu̅g glaꝺᷣ·
líſtu̅ laꝺe̅ pꝛyꝺí·
u̅ꝺíʒt eᷣ ͦͤ ᷑·
yꝛ ᷘ eıꝺnͫ lyꝺı·⫽

diplomatic
Logi het þesse lofdung gladur
listum hladen og prydi
fundizt hefur ei fromre mer
fyr med heidnum lydi.

20.
Ríman
normalised
Margan hefur hann geira galdur
gjört á löndum víða,
er hann hniginn á efra aldur
og átti drottning blíða.

facsimile
Maꝛgᷠ eᷣ ̅ geıᷓ gaꝺᷣ·
gı lonꝺu̅ uıꝺa·
nv e᷑ ̅ níge̅ eᷓ aꝺᷣ·
aı ꝺͦn̅ blıꝺa·⫽

diplomatic
Margan hefur hann geira galldur
giortt londum uida
nv er hann hnigen efra alldur
og atti drottning blida.

21.
Ríman
normalised
Ragna hét ristill merkur
reyfður nöðru sandi,
hennar faðir var stillir sterkur
og stýrði Bjarmalandi.

facsimile
Ragṅa  ſa ꝛíſte ᷣ·
Reyꝺᷣ navꝺͧ ſanꝺı·
̅n᷑ aꝺ᷑ v᷑ ſtı᷑ ſteꝛᷣ·
ſtyꝛꝺı bı᷑a l̅ꝺı⫽

diplomatic
Ragnna het sa ristell merkur
Reyfdur navdru sandi
hennar fader var stiller sterkur
og styrdi biarma landi.

22.
Ríman
normalised
Dögling ól sinni drottning viður
dýrleg börn í náðum,
Helgi nefndist hilmirs niður,
Handins skipti voðum.

facsimile
Doglı̅g ol ſíne ꝺͦṅı̅g uıꝺᷣ·
ꝺyꝛlıg bn ȷ naꝺͫ·
helgı ne̅ꝺíʒt ılı᷑ nıꝺᷣ·
hᷠꝺı̅ſ ſípte uoꝺͫ⫽

diplomatic
Dogling ol sine drottnning uidur
dyrlig born j nadum
helgi nefndizt hilmirs nidur
handins skipte uodum.

23.
Ríman
normalised
Systir hans var frygðugt fljóð
fyrðar Svanhvít kalla,
bæði var björt og rjóð,
bríkin ófnis valla.

facsimile
Syſt᷑ ̅ſ u ꝛygꝺugt lıoꝺ·
yꝛꝺ᷑ ſua̅uít aa·
bꜽꝺı u᷑ ſu bıͦ ꝛíoꝺ·
be̅ o̅eſ uaa·⫽

diplomatic
Syster hans uar frygdugt fliod
fyrdar suanhuit kalla
bædi uer su biortt og riod
briken ofnes ualla.

24.
Ríman
normalised
Líkams allar listir þær
lífið mátti prýða,
buðlungs dóttir björt og skær
bar með hyggju þýða.

facsimile
Lıa̅ſ aͬ lıſt᷑ þꜽꝛ·
lı aı pꝛyꝺa·
buꝺlu̅gſ ꝺo᷑ bıt ſꜽꝛ·
b᷑ ᷘ yġíu þyꝺa⫽

diplomatic
Likams allar lister þær
lifit matti pryda
budlungs dotter biort og skær
bar med hyggiu þyda.

25.
Ríman
normalised
Fannst ei vænni vella lind
víst um nálæg ríki,
mátti engin mannleg kind
metast í fegra líki.

facsimile
Fᷠʒt uꜽ̇ní uea línꝺ·
uíſt nalꜽg ꝛᷣe·
aı eı̅gí ᷠl̅g ínꝺ
etaʒ ȷ egᷓ lıe⫽

diplomatic
Fanzt ei uænni uella lind
uist um nalæg rike
matti eingi mannlig kind
metaz j fegra like.

26.
Ríman
normalised
Svo var hún blíð við buðlungs þjóð,
bragna hvern sinn kvaddi,
ristill býtti Rínar glóð
og rekka sína gladdi.

facsimile
So u ͦ blíꝺ u buꝺlu̅gſ þíoꝺ·
bᷓgna u᷑ṅ ſıṅ uaꝺ̇ı·
ꝛıſtıl byí ꝛín᷑ gloꝺ·
ꝛͨa ſína glaꝺᷘ ⫽

diplomatic
So uar hun blid uid budlungs þiod
bragna huernn sinn kuaddi
ristil bytti rinar glod
og recka sina gladdi.

27.
Ríman
normalised
Oft var kæran köppum náð
ef kom þeim bölið til handa,
æ brúðurin besta ráð
bæta hvers kyns vanda.

facsimile
Opt u ꜽꝛᷠ oͫ naꝺ·
e o̅ þ̲ baul t ᷠnꝺ
ſa bͮꝺᷣṅ beſta ꝛᷘ·
at bꜽta v᷑ſ y̅ʒt uᷠꝺa⫽

diplomatic
Opt uar kæran koppum nad
ef kom þeim baulit til hannd[a]
æ sa brvdurinn besta rad
at bæta hvers kynzt uanda.

28.
Ríman
normalised
Hennar lof með lista nægð
leikur um heiminn víða,
þessi gjörði frúinnar frægð
fyrðum kost stríða.

facsimile
H̅n᷑ lo ᷘ líſta nꜽgꝺ·
leıᷣ eí̅ víꝺa
þ̅e gıͦꝺı ꝛͮín᷑ ꝛꜽgꝺ·
yꝛꝺͫ oſt at ſtᷣıꝺa·⫽

diplomatic
Hennar lof med lista nægd
leikur um heimen vida
þesse giordi frvinar frægd
fyrdum kost at strida.

29.
Ríman
normalised
Þegar Helgi þrenna fimm
þreytt hefur vetur í landi
hans var lundin löngum grimm
leika stórt með brandi.

facsimile
Þeg᷑ at Helgí þͤna í̇·
þͤy ᷣ uetᷣ ȷ l̅ꝺı·
anſ u lunꝺen longu̅ gꝛı
at leıa ſtoꝛ ᷘ bᷓndi⫽

diplomatic
Þegar at Helgi þrena fimm
þreytt hefur uetur j landi
hans uar lunden longum grim
at leika stortt med brandi.

30.
Ríman
normalised
Síðan talar við föður fljótt
fleygir yggjar tjalda,
skjöldung mér skeiður og drótt
skal í burtu halda.

facsimile
Sıꝺᷠ tal u oꝺᷣ lo·
leyg᷑ yı tíaꝺa·
ſıolꝺu̅g a ᷑ ſeıꝺᷣ ꝺͦ·
ſ̅ ȷ bᷣtu alꝺa·⫽

diplomatic
Sidan talar uid fodur fliott
fleyger yggiar tiallda
skioldung fa mer skeidur og drott
skal j burtu halda.

31.
Ríman
normalised
Faðir minn áttu fátækt land,
fylkiskóngs ert líki,
ég skal vinna harðri hand
hálfu meira ríki.

facsimile
Faꝺ᷑ ı̅ au atet l̅ꝺ·
ylıſ gᷤ e᷑ lıı·
ſ̅ uıṅa ᷑ꝺͤ ᷠꝺ·
alu eıᷓ ꝛͥe⫽

diplomatic
Fader minn attu fatekt land
fylkis kongs ertt liki
eg skal uinna hardre hand
halfu meira rike.

32.
Ríman
normalised
Þín skal dóttir þetta hauður
þér liðnum stýra,
ég skal eður falla dauður
frón og drottning dýra.

facsimile
Þı̅ ſ̅ ꝺo᷑ þ̅a avꝺᷣ·
þı᷑ at líꝺnuͫ ſtyᷓ·
ſ̅ a eꝺᷣ aa ꝺauꝺᷣ·
ͦn ꝺͦn̅g ꝺyᷓ·

diplomatic
Þin skal dotter þetta havdur
þier at lidnum styra
eg skal fa edur falla daudur
fron og drottning dyra.

33.
Ríman
normalised
Dirfist maður af minni art
mína systur gilja
þeim skal ég láta laufann hart
líf frá búki skilja.

facsimile
Díꝛıʒꞇ  a íṅı aꝛt·
ına ſyſtᷣ at gılͣ·
þ̅ ſ̅ lata lauᷠ ᷑·
lí ᷓ buı ſılía·

diplomatic
Dirfizt madur af minni art
mina systur at gilia
þeim skal eg lata laufan hartt
líf fra buki skilia.

34.
Ríman
normalised
Nema ég sjálfur hið væna víf
vilji ég manni gifta
ætti ég mitt leysa líf
eða löndum við hann skipta.

facsimile
Ne̅a ſıalᷣ  uꜽ̅a uí·
uılíe ͤ gípta·
ꜽı í at leyſa lı·
.. lo̅ꝺu̅ u ̅ at ſípta·

diplomatic
Nema eg sialfur hit na uif
uilie eg manne gipta
ætti eg mitt at leysa lif
e(da) londum uit hann at skipta.

35.
Ríman
normalised
Helga svaraði buðlung blíður
brigðum ör af fengi,
kjós þér sjálfur frændinn fríður
fjölda af skipum og mengi.

facsimile
Helga ſu᷑aꝺı buꝺlu̅g blíꝺuᷣ·
bgꝺͫ avꝛ a eı̅gı
ıoſ þı᷑ ſıalᷣ ꝛꜽ̅ꝺe̅ ꝺᷣ·
ıolꝺa a ſıpuͫ ̅g

diplomatic
Helga suaradi budlung blidur
brigdum avr af feingi
kios þier sialfur frænden fridur
fiolda af skipum og meingi.

36.
Ríman
normalised
Ég vil lofa þér langskip tólf
og liðsmenn harla frómu,
bragnar líta þeir benja kólf
og bregðast aldrei í rómu.

facsimile
E uıl loa þı᷑ lᷠg ſıp .xij.
lıꝺᷤ ̅ ᷑a ͦű·
bᷓgn᷑ líta þ̅ꝛ benͣ ol·
bͤgꝺaʒ aꝺ ȷ ꝛo̅u

diplomatic
Ek uil lofa þier lang skip XII
og lids menn harlla fromu
bragnar lita þeir benia kolf
og bregdaz alldri j romu.

37.
Ríman
normalised
Þú munt ætla þínum feður
þiggja sæmdir meiri,
vinna ríki virðing meður
og vega til landa fleiri.

facsimile
Þu u̅ ꜽla þınͫ eꝺᷣ·
at þıͣ ſę̅ꝺ᷑ eıͤ·
uíṅa ꝛe uꝺı̅g eꝺᷣ·
vega t l̅ꝺa leıͤ/

diplomatic
Þu muntt ættla þinum fedur
at þiggia mder meire
uinna rike uirding medur
og vega til landa fleire.

38.
Ríman
normalised
En mig grunar þann veg
það þér mun aldrei verða
nema þú njótir annars að,
kvað eyðir styrkra gerða.

facsimile
Eṅ ͨ gͮn᷑ nv þaṅ ueg
þ̅· þıeꝛ u̅ aꝺ u᷑ꝺa·
ne̅a þu níot᷑ an᷑s at·
uᷘ eyꝺ᷑ ſtyꝛᷓ g᷑ꝺa

diplomatic
Enn mic grvnar nv þann ueg
þad þier mun alldri uerda
nema þu nioter annars at
kuad eyder styrkra gerda.

39.
Ríman
normalised
Fylkisson nam furðu reiður
fljótt á burtu ganga,
lét þá búa til bragna og skeiður
beint á græðinn stranga.

facsimile
yl᷑ſß na̅ ᷣꝺu ꝛeíꝺᷣ·
lío bᷣtu ᷠa·
let þa bua t bᷓgna ſeıꝺᷣ·
beı̅ gꝛꜽꝺe̅ ſtᷓng

diplomatic
Fylkersson nam furdu reidur
fliott burtu ganga
let þa bua til bragna og skeidur
beintt græden stranga.

40.
Ríman
normalised
Síðan skilst við sína art
siklings bur hinn frægi,
Helga fylgdi herlið margt
og hélt þá á saltan ægi.

facsimile
Síꝺᷠ ſılʒt v ſína aꝛt·
ſılı̅gſ bavꝛ ꝛꜽgı·
helga ylg ᷑lıꝺ ᷑·
et þa ſatᷠ ꜽgı

diplomatic
Sidan skilzt vid sina art
siklings bavr en frægi
helga fylgdi herlid martt
og hellt þa salltan ægi.

41.
Ríman
normalised
Formóðssynir í fagra voð
ferlega tóku blása,
austur í haf fyrir öldu gráð
unnar fílar rása.

facsimile
Foꝛoꝺyn᷑ ȷ agᷓ uoꝺ·
᷑líga toͨu at blaſa·
auſtᷣ ȷ a  oꝺu gᷓꝺ·
uṅ᷑ ıla ꝛaſa

diplomatic
Formodssyner j fagra uod
ferliga toku at blasa
austur j haf fyrir olldu grad
unnar fila[r] rasa.

42.
Ríman
normalised
Skjöldungsson lét skeljungs múr
skipta barðið rennda,
er hann sinni sögunni úr,
svo skal aftur venda.

facsimile
Sıolꝺu̅gß let ſelıu̅gſ ᷣ
ſıpta b᷑ꝺıt ꝛe̅ꝺa·
e᷑ ̅ at ſíṅí ſoguní uꝛ·
ś ſ̅ aptꝛ ue̅ꝺa

diplomatic
Skioldungsson let skeliungs mur
skipta bardit renda
er hann at sinní soguni ur
s(uo) skal aptur uenda.

43.
Ríman
normalised
Situr Logi löndum kyrr,
lýði gladdi fríða,
kóngsins dóttur frægð sem fyrr
fór um heiminn víða.

facsimile
Sítᷣ nv logı at lo̅ꝺu̅ yꝛ·
lyꝺı glaꝺꝺı ꝺa·
̅gſe̅s ꝺoᷣ ꝛꜽgꝺ ·
 eı̅e̅ uıꝺa

diplomatic
Situr nv logi at londum kyr
lydi gladdi frida
kongsens dottur frægd sem fyr
for um heimen uida.

44.
Ríman
normalised
Þann veg segir þennan vetur
þengils sómi standi,
fyrr gekk sjaldan fyrðum betur,
friður og ár í landi.

facsimile
Þᷠ ueg ſeg᷑ at þ̅ṅa vetᷣ·
þeı̅gılſ ſo̅e ſtaᷠꝺı·
ᷣ ſıaꝺᷠ yꝛꝺͫ betᷣ·
ꝺᷣ aꝛ ȷ l̅ꝺı

diplomatic
Þan ueg seger at þenna vetur
þeingils some staandi
fyrr geck sialldan fyrdum betur
fridur og ar j landi.

45.
Ríman
normalised
Austur í Nóatún breiða borg
bragnar sögðu heita,
frá ég þar rekkum Fófnis torg
fjóra jarla veita.

facsimile
Auſtᷣ ȷ noatun bͤꝺa bg·
bᷓgn᷑ ſógꝺu eíta·
ᷓ þ᷑ ꝛͨav̅ Fo̅ıſ tg
ıa ȷa veıta·⫽

diplomatic
Austur j noatun breida borg
bragnar sógdu heita
fra eg þer reckavm Fofnis torg
fiora jarlla veita.

46.
Ríman
normalised
Þeirra faðir var þursa gramur
Þrymur úr jötna heimi,
enginn stillir fannst svo framur
felldi bræður af seimi.

facsimile
Þꝛa aꝺ᷑ u þᷤa gᷓᷣ·
þꝛyᷣ uꝛ ȷot̅a eı̅e·
eı̅gı ſtı ᷠʒt ſͦ ᷓᷣ·
at eꝺı bꝛeꝺᷣ a ſeı̅e·⫽

diplomatic
Þeirra fader uar þusa gramur
þrymur ur jotna heime
eingi stiller fanzt suo framur
at felldi bredur af seime.

47.
Ríman
normalised
Nefnum Þráin sem Þránd og Ljót
þessa bræður sterka,
þeirra lund var furðu fljót
og fús til grimmdarverka.

facsimile
Neuͫ Þᷓen Þᷓnꝺ líot·
þ̅a bꝛꜽꝺᷣ ſt᷑a
þ̅ꝛa lu̅ꝺ u ᷣꝺu lıot
uſ t gꝺ᷑ u᷑a·⫽

diplomatic
Nefnuum Þraen sem Þrand og liot
þessa brædur sterka
þeirra lund uar furdu fliot
og fus til grimder uerka.

48.
Ríman
normalised
Bíta öngvan bragna sverð,
blámanns eru þeir líkar,
þessir hjuggu vargi verð
og unnu borgir ríkar.

facsimile
Bíta o̅guᷠ bᷓgṅa ſu᷑ꝺ·
blaᷠʒ þ̅ꝛ lı᷑·
þ̅s᷑ íugıv uͬgı v᷑ꝺ·
uṅu b̅g᷑ ꝛı᷑

diplomatic
Bita onguan bragnna suerd
blamanz ero þeir liker
þeser hiugiv uargi verd
og unnu borger riker.

49.
Ríman
normalised
Þó er hinn fjórði þeirra mestur,
það munu ýtar finna,
Andri þótti orðinn verstur
allra bræðra sinna.

facsimile
Þo e᷑ ıͦꝺı þ̅ꝛa eſtᷣ·
þ̅ ͮu yt᷑ ıṅa·
anꝺͤ þoí oꝛꝺe̅ ueſtᷣ·
aᷓ bꝛꜽꝺꝛa ſıṅa·⫽

diplomatic
Þo er en fiordi þeirra mestur
þad munu yter finna
andre þotti orden uestur
allra brædra sinna.

50.
Ríman
normalised
Hann var bæði blár og digur,
bölvuðum tröllum stærri,
harla digur og hermannlegur
og hverjum risanum hærri.

facsimile
H̅n u bꜽꝺı bl ꝺıgᷣ·
bolvoꝺͫ tʀov̅ ſtꜽꝛ·
a ꝺıgᷣ ᷑ᷠlıgᷣ·
u᷑ív̅ ꝛíſanͫ ꜽꝛ·

diplomatic
Hann uar bædi blar og digur
bolvodum tʀollvm stærri
harlla digur og hermanligur
og huerivm risanum hærri.

51.
Ríman
normalised
Hár var ekki höfði á,
honum féll skegg um bringu,
var það beint sem bikið sjá,
bar hann ei rönd hringu.

facsimile
H u eͨı ꝺı ·
̅m íe ſé bngu·
v᷑ þ̅ beı̅t ſe̅ bı at ſıa·
b᷑ ̅ ꝛo̅ꝺ ne ngu·⫽

diplomatic
Har uar ecki höfdi
honum fiell skégg um bringu
ver þad beint sem bikit at sia
ber hann ei rond ne hringu.

52.
Ríman
normalised
Aldrei frá ég hann hefði hjálm,
hringa lundurinn sterki,
þó hann skipti skyggðum málm
og skýfði fróða serki.

facsimile
Aꝺ ᷓ ̅ e ıal·
nga lu̅ꝺᷣıṅ ſtı·
þo at ̅ ſípte ſygꝺͫ al̇
ſyꝺı ͦꝺa s᷑í·

diplomatic
Alldri fra eg hann hefdi hialm
hringa lundurinn sterki
þo at hann skipte skygdum malmm
og skyfdi froda serki.

53.
Ríman
normalised
Fann þann enginn á fróni brand
fyrr um heims byggð alla
hann ynni hjassa grand,
hrökktist egg um skalla.

facsimile
Fᷠ þᷠ eı̅gı ͦni bᷓnꝺ·
yꝛ eı̅ſ bygꝺ aa·
̅ at yne ıaa gᷓꝺ·
ͦctíʒt eġ ſaa·

diplomatic
Fan þan eingi froni brand
fyr um heims bygd alla
hann at yne hiassa grad
hocktizt egg um skalla.

54.
Ríman
normalised
Rúsía allt hafa rammir bræður
rænt og eytt með geiri,
þeirra her var þrautar skæður,
þess munu gjalda fleiri.

facsimile
Rucıa at ͣ ꝛa̇᷑ bꝛꜽꝺᷣ·
ꝛꜽnt ey ᷘ geıͤ·
þ̅ꝛa ᷑ u þᷓut ſꜽꝺ᷑
þ̅ ͮu gíaꝺa leıͤ·

diplomatic
Rucia allt hafa rammer brædur
rænt og eytt med geire
þeirra her uar þrautar skæder
þess mvnu giallda fleire.

55.
Ríman
normalised
Andra fylgir ótal hers
og illskuþjóðir margar,
grimmlega vöktu geira vers
og grenja upp sem vargar.

facsimile
Anꝺᷓ ylg᷑ otal ᷑s·
ȷlſu þıoꝺ᷑ g·
g̇l̅ga voctu geıᷓ u᷑s·
gͤnía vṗ ſe̅ v᷑g᷑

diplomatic
Andra fylger otal hers
og jlsku þioder margar
grimmliga vocktu geira uers
og grenia vpp sem vargar.

56.
Ríman
normalised
Einn hvern dag sem Andra þjóð
öll réð kát drekka
garpurinn bað þá gefa sér hljóð,
grimmur, og talar við rekka.

facsimile
Eíṅ v᷑n ꝺag anꝺᷓ þıoꝺ·
o ꝛeꝺ at at ꝺ᷑ca·
g᷑pꝛe̅ bᷘ þa gea ſı᷑ lıoꝺ·
gᷣ tal᷑ v ꝛͨa

diplomatic
Einn hvern dag sem andra þiod
oll red kat at drecka
garpren bad þa gefa sier hliod
grimur og talar vid reca.

57.
Ríman
normalised
Ég hefi frétt af einni mey
er af ber hverju vífi,
vissi ég öngva vella ey
valda fegra lífi.

facsimile
Eg ͤ ͤ a eíṅe ey·
e᷑ a b᷑ v᷑ív uíí·
vıe ỏngva vea ey·
uaꝺa egᷓ líı·

diplomatic
Eg hefe frett af einne mey
er af ber hveriv uifi
visse eg ỏngva vella ey
uallda fegra lifi.

58.
Ríman
normalised
Svanhvít heitir silki lind
suður á Hálogalandi
máls á bróðir strauma strind
og stýrir skeiðarbrandi.

facsimile
Suᷠuıt eıt᷑ ſıle línꝺ
ſvꝺᷣ Halỏga l̅ꝺı·
alſ bꝛoꝺ᷑ ſtᷓuma ſtnꝺ·
ſtyꝛ᷑ ſeıꝺ᷑ bᷓnꝺı·

diplomatic
Suanhuit heiter silke lind
svdur Halỏga landi
mals broder strauma strind
og styrer skeider brandi.

59.
Ríman
normalised
Þeirra faðir er allt við aldur
og ekki fær stríða,
þó hefur fyrri fleina baldur
framist á löndum víða.

facsimile
Þ̅ꝛa aꝺ᷑ e᷑ at u aꝺᷣ·
eͨí ꜽꝛ at ſtꝺa·
þo eᷣ ᷣe leı̅a baꝺ᷑·
ᷓíʒt lo̅ꝺu̅ vıꝺa·

diplomatic
Þeira fader er allt uid alldur
og ecki fær at strida
þo hefur fyre fleina ballder
framizt a londum vida.

60.
Ríman
normalised
Synji þeir oss hið væna víf
og virðing meður fanga
þá skal Helgi láta líf
en Logi á gálgann hanga.

facsimile
Syníe þ̅ꝛ o eꝺ uꜽ̅a uí·
uᷣꝺı̅g eꝺᷣ at ᷠga
þa ſ̅ helgı lata lí·
Logí galgᷠ ᷠga·

diplomatic
Synie þeir oss ed na uif
og uirding medur at fanga
þa skal helgi lata lif
en Logi a galgan hanga.

61.
Ríman
normalised
Seggir grípa í samri stund
Sörla hjúpinn bjarta,
vér skulum sækja silki grund,
er mér kær í hjarta.

facsimile
Seġ᷑ gpe ȷ ſaͤ ſtvnꝺ
ſoꝛa ívpe̅ bıta·
uꜽ ſ̅ ſꜽͣ ſıle gͮnꝺ·
ſu e᷑  ꜽꝛ ȷ ıta··

diplomatic
Segger gripe j samre stvnd
sorlla hivpen biarta
uær skulum sækia silke grvnd
su er mer kær j hiarta.

62.
Ríman
normalised
Þar var hark og geira glamm,
gripu þeir serki búna,
drengir stigu á dælu gamm
og drógu við húna.

facsimile
Þ u  geıᷓ gla̇·
gpu þ̅ꝛ ſeꝛí bvna·
ꝺͤıng᷑ ſtıgu ꝺꜽlv ga̇·
ꝺͦgu ꝛ v v̅a

diplomatic
Þar uar hark og geira glamm
gripu þeir serki bvna
dreinger stigu dælv gamm
og drogu rꜳ vid hvna.

63.
Ríman
normalised
Bendist voð í stormi stinn,
stóð á hverju bandi,
gamma ess fyrir Gandvík inn
geisa suður með landi.

facsimile
Be̅ꝺíʒt uoꝺ j ſtı ſtíṅ·
ſtoꝺ ᷑ív bᷠꝺı·
ga̇a e  ganꝺ uı ȷṅ·
geíſa ſuꝺᷣ ᷘ lanꝺı·

diplomatic
Bendizt uod j stormi stinn
stod heriv bandi
gamma ess fyrer gand uik jnn
geisa sudur med landi.

64.
Ríman
normalised
Þegar hittir hafnir á
herlið þetta hið stranga
Andri biður barma þrjá
brátt á landið ganga.

facsimile
Þ̅g at í᷑ an᷑ ·
᷑ıꝺ þ̅a ᷘ ſtᷓga·
Anꝺ bıꝺᷣ ba þa·
bᷓ lanꝺ ᷠa·

diplomatic
Þegar at hitter hafner
herllid þetta hid straga
Andri bidur barma þria
bratt landit ganga.

65.
Ríman
normalised
Bræður kanna breiðan hjall,
bíða létu drengi,
þeir komu Loga í ljósa hall
og litu þar veglegt mengi.

facsimile
Bꝛꜽꝺᷣ aṅa bͤıꝺᷠ ía·
bíꝺa letu ꝺͤıngí·
þ̅ꝛ uo̅u loga ȷ lıoſa a·
lítu þ uegl̅gt eı̅gí·

diplomatic
Brædur kanna beiidan hiall
bida letu dreingi
þeir kuonu loga j liosa hall
og litu þar ueglegt meingi.

66.
Ríman
normalised
Hirðin öll er hlýra
horfði á þá leingi,
aldrei hafði ferðin frá
frétt um slíka drengi.

facsimile
Híꝛꝺe̅ o e᷑ lyᷓ ſa·
ꝺı þa leı̅gı·
aꝺ a ᷑ꝺı̅ ᷓ··
ͤ ıa ꝺͤíngí⫽

diplomatic
Hirden oll er hlyra sa
horfdi þa leingi
alldri hafdi ferdin fra
frett um slika dreingí.

67.
Ríman
normalised
Andri sté fyrir öðlings borð,
ítran kvaddi stilli,
þvínæst talaði þessi orð,
þar var skammt í milli.

facsimile
Anꝺ ſte  oꝺlı̅gſ bꝺ·
ȷtᷓ uaꝺꝺı ſtıí·
þnꜽſt talᷘe þe̅ oꝛꝺ·
þ v ſa̅t ȷ ıí·⫽

diplomatic
Andri ste fyrer odlings bord
jtra kuaddi stilli
þuinæst talade þesse ord
þar var skammt j milli.

68.
Ríman
normalised
Drengir segja dögling þér
dóttur munduð eiga,
þá vil ég fylkir fastna mér,
friggin nöðru teiga.

facsimile
Dͤíng᷑ ſegͣ at ꝺoglı̅g þı᷑·
ꝺoᷣ u̅ꝺuꝺ eıͣ·
þa uıl yl᷑ aſtṅa ı᷑·
e̅ navꝺͮ teıga

diplomatic
Dreinger segia at dogling þier
dottur mundud eiga
þa uil eg fylker fastnna mier
friggen navdrv teiga.

69.
Ríman
normalised
Hilmir svaraði harla blítt
er hjartað ber hið snjalla,
lát oss heyra heitið þitt
eða hvað skal rekkinn kalla?

facsimile
Hıl᷑ ſvaꝺı ᷑a blí·
e᷑ ıtaꝺ b᷑  ſníaa·
lat o eyᷓ eıt þí·
vᷘ ſ̅ ꝛͨeṅ aa·

diplomatic
Hilmer svaradi herlla blitt
er hiartad ber hit snialla
lat oss heyra heitit þitt
eda hvad skal recenn kalla.

70.
Ríman
normalised
Allir hugðu ég Andra jarl
ýtar kunni nefna,
hvergi drepur mitt hjartað stall
hjörvaþing stefna.

facsimile
A᷑ ugꝺu Anꝺᷓ ȷ··
yt uṅe at ne̅a·
u᷑gı ꝺͤpᷣ í ıtaꝺ ſta·
ıͦa þı̅g at ſte̅a·

diplomatic
Aller hugdu eg Andra jarll
ytar kunne at nefna
huergi drepur mitt hiartad stall
hiorfa þing at stefna.

71.
Ríman
normalised
Norður fyrir í Nóatún ræður,
nær finnst ei minn líki,
hefur ég víst og vorir bræður
unnið Rúsía ríki.

facsimile
Noꝛꝺᷣ  ȷ noatu̅ ꝛꜽꝺ·
nꜽꝛ ı̅ʒ ín líí·
e uıſt uoꝛ᷑ bꝛꜽꝺᷣ·
un ꝛucía ꝛe·

diplomatic
Nordur fyrer j noatun rædur
nær finz ei min likí
hefur eg uist og uorer brædur
unit rucia rike.

72.
Ríman
normalised
Lofðung fær þú leyfi til
löndum halda þínum
ef þú gefur mér gullhlaðs bil
og gjörir vilja mínum.

facsimile
Loꝺu̅g ꜽꝛ þv leyı t
lo̅ꝺͫ aꝺa þınͫ·
e þu geᷣ ı᷑ guaʒ bıl·
gıo᷑ at uılͣ ınͫ·

diplomatic
Lofdung fær þv leyfi til
londum hallda þinum
ef þu gefur mier gullaz bil
og gioer at uilia minum.

73.
Ríman
normalised
Hefi ég það frétt Helgi gaf
henni erfð með sóma
þar skal kóngsson hljóta af
hvorki mekt fróma.

facsimile
þ̅ ͤ at helgí ga·
̅e eꝛꝺ ᷘ ſo̅a
þ ſ̅ ̅gſ líota a·
uͦı ͨt ne ͦa·

diplomatic
He eg þad frett at helgi gaf
hene erfd med soma
þar skal kongson hliota af
huorki meckt ne froma.

74.
Ríman
normalised
Þykir oss miklu meiri slekt
mín en dóttur þinnar,
sikling gef með sannri spekt
svör til ræðu minnar.

facsimile
Þͨeꝛ o ͨlu eıͤ ect·
íṅ ꝺoᷣ þın·
ſılı̅g ge ᷘ ſanͤ ſpͨt·
ſuoꝛ t ꝛꜽꝺu íṅa᷑·

diplomatic
Þicer oss miclu meire sleckt
minn en dottur þinar
sikling gef med sanre spect
suor til rædu minnaer.

75.
Ríman
normalised
Gjör skjótt hinn gamli karl
garps úr máli slíta,
öllum sýndist Andri jarl
ógurlegur líta.

facsimile
Gıoꝛ nv ſío gale aꝛ·
gps ale íta·
ou̅ ſy̅ꝺíʒt an. ȷ·
ogᷣlıgᷣ at líta

diplomatic
Gior nv skiott en gamle karll
garps ur male slita
ollumm syndizt andri jarll
ogurligur at lita.

76.
Ríman
normalised
Vísir gjörði viturleg svör
veita garpnum ríka,
bragnar sáu eigi bónorðsför
bráðari heldur en slíka.

facsimile
Vıſ᷑ gıͦꝺí uıtᷣlíg ſuoꝛ·
ueíta gpnͫ ꝛa·
bᷓgṅ ſau e bo̅oꝛꝺʒ oꝛ·
bᷓꝺaꝛe eꝺᷣ ıa

diplomatic
Viser giordi uiturlig suor
ueita garpnum rika
bragnnar sau ei bonordz for
bradare helldur en slika.

77.
Ríman
normalised
Varla er það visku plag
vondu hratt skipta,
stillir gef til stefnu dag
stolts jungfrúna gifta.

facsimile
Va e᷑ þ̅ vıſu plag·
vo̅ꝺu  at ſípta·
ſtı᷑ ge t ſte̅v ꝺag·
ſtoʒ ȷu̅gͮna at gıpta·⫽

diplomatic
Varlla er þad visku plag
vondu hratt at skipta
stiller gef til stefnv dag
stollz jungfrvna at gipta.

78.
Ríman
normalised
Andri sagði einna mest
undandrátt í slíku,
þó gaf kóngi þessi frest
þriggja nátta líku.

facsimile
Anꝺ ſag eíṅa eſt·
u̅ꝺᷠ ꝺᷓ ȷ ıu·
þo ga ̅gı þe̅ ͤſt·
þͣ naa at lıu·⫽

diplomatic
Andri sagdi einna mest
undan dratt j sliku
þo gaf kongi þesse frest
þriggia natta at liku.

79.
Ríman
normalised
Kom þá sjálfur milding mót
mér til veislu bjóða,
síðan festi ég fagra snót
því fögur mun hringa tróða.

facsimile
Ko̅ þa ſíalᷣ ıı̅g ot
ı᷑ t ueíʒlu at bíoꝺa
ſꝺᷠ eſtı agᷓ ſnot·
þ ogᷣ u̅ nga tꝛoꝺa

diplomatic
Kom þa sialfur milling mot
mier til ueizlu at bioda
sdan festi eg fagra snot
þui fogur mun hringa troda.

80.
Ríman
normalised
Nema þú viljir þengill hér
þundarél heyja,
ljúfra er það miklu mér
því mál er yður deyja.

facsimile
Ne̅a þu uılı᷑ þeı̅gıl ı᷑·
þu̅ꝺ ȷel at eyͣ·
líva e᷑ þ̅ ͨlu ı᷑·
þ al e᷑ yꝺᷣ at ꝺeyͣ·

diplomatic
Nema þu uilier þeingil hier
þundar jel at heyia
livfara er þad miklu mier
þui mal er ydur at deyia.

81.
Ríman
normalised
Fylgja mér, segir þorna þundur,
þúsund nýtra garpa,
þeir hafa bragna Bölverks tundur
brotið við rómu snarpa.

facsimile
Fylgͣ ı᷑ ſeıg᷑ þna þu̅ꝺᷣ·
þ᷒unꝺ nytᷓ gpa·
þ̅ꝛ aa bᷓgṅa bolu᷑ſ tunꝺᷣ·
bͦtíꝺ u ꝛo̅u ſnpa·

diplomatic
Fylgia mier seiger þorna þundur
þusund nytra garpa
þeir hafa bragnna boluerks tundur
brotid uid romu snarpa.

82.
Ríman
normalised
Þriðja kost skal eiga enn,
eyðir Fófnis skíða,
fjóra vel til milding menn
mót oss bræðrum stríða.

facsimile
Þꝺͣ oſt ſ̅ e̅·
eyꝺ᷑ f̅nſ ſıꝺa·
ıͦa v̅l t ıꝺı̅g ̅·
ot o bꝛꜽꝺꝛͫ ſtꝺa

diplomatic
Þridia kost skal eiga en
eyder fofnis skida
fiora vel til millding menn
mot oss brædrum strida.

83.
Ríman
normalised
Þykir mér gaman í geiraseim
Gildingsbál rjóða,
enginn þorir austur í heim
oss til hólms bjóða.

facsimile
Þͨe ᷑ gaᷠ ȷ geıᷓ ſeı̅·
gıꝺı̅gſ bal at ꝛıoꝺa·
eínge̅ þoꝛ᷑ nu auſtuᷣ ȷ eı̅·
o t olſ at bıoꝺa/

diplomatic
Þicke mer gaman j geira seim
gilldings bal at rioda
eingen þorer nu austuur j heim
oss til holms at bioda.

84.
Ríman
normalised
Eftir það gekk Andri á braut,
öngum heilsar manni,
kappinn hvorki kóngi laut
kvaddi fólk í ranni.

facsimile
Ept᷑ þ̅ gec An. bᷓut·
o̅gu̅ eıls ͤ·
appe̅ uͦı ̅gí laut·
ne uaꝺꝺı ol ȷ ꝛᷠe·

diplomatic
Epter þad geck Andri braut
ongum heilsar manne
kappen huorki kongi laut
ne kuaddi folk j rane.

85.
Ríman
normalised
Einn veg talaði þræll sem þegn
þar fyrir herra ríkum,
þóttist enginn af flögðum fregn
fyrr hafa aðra slíka.

facsimile
Eíṅ ueg talᷘe þꝛꜽ þ̅gṅ
þ  ᷑ꝛa ꝛıu̅·
þ̅íʒt eı̅gı a logꝺu̅ ͤṅ
yꝛ ͣ aꝺᷓ ıa/

diplomatic
Einn ueg talade þræll sem þegnn
þar fyrer herra rikum
þottizt eingi af flogdum fregnn
fyr hafa adra slika.

86.
Niðurlag
normalised
Bræður hittu bragna sinn,
búðir reistu á sandi,
hér mun hvíta horfið vín
Hárs úr minnis landi.

facsimile
Bꝛꜽꝺuꝛ íu bᷓgna ſıṅ
bvꝺ᷑ ꝛeíſtu ſanꝺı·
᷑ u̅ uíta oꝛ uı̅·
s uꝛ íṅíſ l̅ꝺı·⫽

diplomatic
Brædur hittu bragna sinn
bvder reistu sandi
her mun huita horfit uin
hars ur minnís landi.


Andra rímur, 1. ríma